لاس ويگاس ۾ رات جا رنگ ۽ هڪ ڇوڪريءَ جي لفٽ
فريد صاحب هاڻي آمريڪا کان پاڪستان موٽي آيو آهي ۽ جڏهن به اسان هڪ ٻئي سان ٽيليفون تي ڳالهائيندا آهيون ته مون کي تاڪيد سان چوندو آهي ته لاس ويگاس واري خوبصورت ڇوڪريءَ جو واقعو پنهنجي نئين سفرنامي ۾ ضرور لکجو ته ڪيئن نه اوهان تي موهجي پيئي هئي وغيره ۽ سندس ئي فرمائش تي مون مٿيون نه وسرندڙ واقعو لکيو آهي.
لاس ويگاس جي ڪئسينوز ۾ هر طرف حسن جا جلوا، جُهومندڙ جُوانڙين جا ناچ گانا، جُوا ۽ شراب خوريءَ جا شغل ۽ مختلف قسمن جون من مستيون ڏٺيوسين. هر طرف هر شئي هِرکائيندڙ هئي، پر اسان چارئي دوست اهڙا ته نِڪما چونڊجي هڪ ٻئي سان گڏيا هئاسين جو مٿي بيان ڪيل ڪنهن به شغل ۾ شامل نه ٿياسين. بس رڳو پري کان دم ديدار ڪندا، حسن جي جلون کي گُهوريندا مختلف شوز (Shows) ڏسندا، هر طرف چڪر لڳائيندا ۽ دل وندرائيندا رهياسين. منهنجي پٽ اعجاز هوسٽن ۾ مون کي چيو هو ته بابا سيزرس پئليس(Caesers Palace) ضرور ڏسجو ڇاڪاڻ ته اهو ڪئسينو سڀني کان وڌيڪ سهڻو آهي. نيٺ گهمندا گهمندا ان ڪئسينو تي به آياسين ۽ واقعي اهو زبردست ڪئسينو هو پر بلئجيوز (Bellagios) به ان کان گهٽ ڪو نه هو.
گهمندي ڦرندي ۽ حسن جا درشن ديدار ڪندي فريد عباسي صاحب چيو: ”بلوچ صاحب توڙي جو اسان کي اڄ کان هڪ ٻه ڏهاڪا اڳ هتي اچڻ کپندو هو پر وري به انگريزيءَ جي چوڻي: Better late than never موجب گهٽ ۾ گهٽ آيا ته آهيون ۽ سڄي دنيا ۾ هتي جو انوکو انگ ۽ رنگ اچي ڏٺو اٿئون“. مون سندس تائيد ڪندي کيس چيو: “پيارا اکيون ته ڪڏهن به پوڙهيون نه ٿينديون آهن. اکين ته اڄ به اهو ڪجهه ڏٺو آهي جيڪو ٻه يا ٽي ڏهاڪا اڳ ڏسن ها. رهيو سوال ته انهن شغلن ۾ اسان پاڻ شريڪ نه ٿياسون ته ان لاءِ غالب جي هڪ سِٽ ڪمال جي آهي، هن به شايد اهڙي ڪيفيت ۾ چيو هوندو ته:
”گو هاتھه ميں جنبش نہیں، آنکھوں ميں تو دم هے“.
مون پنهنجي گفتگو جاري رکندي چيو: ”فريد صاحب غم نه ڪريو، اسان اکين کان بهرحال ڀرپور ڪم ورتو آهي“. فريد صاحب کي مرزا غالب جي سِٽ ڏاڍي پسند آئي ۽ شايد ان ڪري به ته حسب حال هئي. بهرحال پوءِ ته وڏا وڏا ٽهڪ ڏيئي کلياسين.
رات جو اڍائي-ٽين وڳي تائين گهمندا ڦرندا ۽ هر طرف ڪئسينوز جا چڪر لڳائيندا رهياسين ۽ هتان جا وڏا وڏا ڪئسينوز لڳ ڀڳ ڏسي ورتاسين، توڙي جا اڃا به وڏي دنيا پٺتي رهيل هئي. مون اندازو لڳايو ته لاس ويگاس جا سڀئي شوز ۽ ڪئسينوز ڏسڻ لاءِ پورو مهينو نه ئي سهي پر گهٽ ۾ گهٽ هفتو ضرور گهرجي. جيڪي ڪئسينوز اسان ڏسي سگهياسين اُهي هن ريت آهن: سيزرس پئليس (Caesars Palace)، بلئجيوز (Bellagios)، بئليز (Ballys)، سرڪس سرڪس (Circus Circus) فلئمنگو (Flamingo) ۽ ريو (Rio) وغيره. لڳ ڀڳ رات جو ٽين وڳي سرڪس سرڪس ڪئسينو جي ڪمرن ۾ آياسين ۽ فورن بسترن تي پنهنجي پاڻ کي اڇلايوسون ڇو ته جيترو گهمڻ ڦرڻ ۾ مزو آيو هو اوتروئي ٿڪ به ٿيو هو. صبح جو ڏهين وڳي وڃي اک کلي. فريد صاحب جيڪو ٻئي ڪمري ۾ هو، ڏهين وڳي صبح جو فون ڪيائين. مون هيلو ڪئي ته فريد صاحب چيو: ”مون هٻڪي هٻڪي فون ڪيو آهي ته متان اوهان آرام ۾ هجو“، پر مون کيس چيو ته جاڳيو آهيان ۽ واش روم ۾ تيار ٿيڻ پيو وڃان. بس پوءِ طئي اهو ٿيو ته صبح جو ٺيڪ يارهين وڳي هوٽل کي ڇڏڻو آهي.