چنڊ نشي ۾ چُور
ڏُکَ ته آهن ساڻ سدائين، ڏور نه ٿيندا مُورُ.
آ ته چُمون اڄ چنڊ ستارا، آ ته لُڏون ٻئي پينگهه،
هيڪلڙيءَ جي هاڻ کڻي ڪر ميڙ منٿ منظورُ.
آءُ ته ٿڌڙي ڇانوَ ڪيانءِ، آ ته لهون ٻئي لانوَ،
ڄڻ ته آهيان وَڻُ، ڦٽا ٿم گَونچ، جهليو ٿم ٻُورُ.
آءُ لڀي وڃ لالَ، هليا اڄ پيهي وڃ پاتال،
انت تري تائين اوسائين، گهُورَ وجهي تون گهُورُ.
هيءَ سُهائي رات الا لا، هيءَ سُريلي سانت،
لِتل اڱڻ تي آءٌ اڪيلي، چنڊ نشي ۾ چُورُ.