تارُونءَ ۾ تلوارون
ڪوهه ڪرينديس ڪارُون!
چِتَ ۾ چاقوءَ چُڀڪا، تارونءَ ۾ تلوارن،
وو ميان، ڪوهه ڪرينديس ڪارُون!
وجود ويئڙو واسجي، وِرهه ڪيون وڻڪارُون،
وو ميان، ڪوهه ڪرينديس ڪارُون!
بيراڳين جون بَرَ ۾، برهه لڳيون بازارُون،
وو ميان، ڪوهه ڪرينديس ڪارُون!
سچن موتين جون لَڙيون، هي جي لڙڪن لارُون،
وو ميان، ڪوهه ڪرينديس ڪارُون!
جيڪا سا مون ڏي مِڙئي، ماروءَ تي نه ميارُون،
وو ميان، ڪوهه ڪرينديس ڪارُون!
هي جي وَڍَ وجود ۾، هينئڙو ڦارُون ڦارُون،
وو ميان، ڪوهه ڪرينديس ڪارُون!
پاڻهي ڄاڻي مون ڪيو، ڏيل به ڏارُون ڏارُون،
وو ميان، ڪوهه ڪرينديس ڪارُون!
رات سُتي سُپنو ڏٺم، ڌُڏي ويون ديوارُون،
وو ميان، ڪوهه ڪرينديس ڪارُون!
چئن ڏِسين ٻُرنديون ويون، ٻاٻاڻن ٻاڪارُون،
وو ميان، ڪوهه ڪرينديس ڪارُون!
درد ته دل جو دارُون، وو ميان،
ڪوهه ڪرينديس ڪارُون!