واڙيل آهن انسان
مطالبن جي ڌُمَ لڳل آ، آڱوٺو ڪم بدران،
هٽ تاڙ آهي، پنهنجي گهر ۾، واڙيل آهن انسان.
ماڻهُو اهڙا مُڙدا جهڙا، گهر سڀ قبرن وانگي،
شمشان آهي؟ يا شهر آهي! گهٽيون رستا ويران.
رات رني هئي ماڪ پٽن تي، لات لنون ٿا پنڇي،
باکون بکنديون، لاکون لڳنديون، آهن اهڙا امڪان.
ڪرفيو ۾ به مليا هونداسين، رُنا کِليا هونداسين،
هٽ تاڙن ۾ ڪونه ملياسين، او جانان او جانان!
ڪجهه ڪورا ڪجهه لکيل ڪاڳر، هڪ پين ۽ مس ڪُپڙي،
هڪ شاعر جي گهر مان مليو، اهڙوئي ڪجهه سامان.