نڀائي رکجان!
اَکِ سان اَکِ ملائي رکجان،
ديپ مان ديپ جلائي رکجان.
ساز جي تند تپائي رکجان،
وِلهَه ۾ مَچُ مچائي رکجان.
پرت جي پِڙ ۾ متان پير رکين،
جي رکين، ڳاءِ وڄائي رکجان.
زندگيءَ ڪونه نڀايو ڪنهن سان،
بس فقط نينهن نڀائي رکجان.
ڪنهن نه ڪنهن شام ته موٽي ايندو،
راهه ۾ نيڻ وڇائي رکجان.
ٻيو ڪمائين نه ڪمائين جڳ ۾،
بس رڳو قرب ڪمائي رکجان.
ٻيو بچائين نه بچائين ”امداد“،
بس ٻه ٽي لُڙڪ بچائي رکجان.