طوفان به طوفان آهي!
جو به هن دَور جو انسان آهي،
صرف حيران پريشان آهي.
شاهه آهي کڻي سلطان آهي،
تنهنجي در جو اُهو دربان آهي.
دينُ آهي نڪو ايمان آهي،
پوءِ به چي ٿو ته مسلمان آهي.
مان ڀڀڙ جيئن پِيو ٿو ڀڙڪان،
مٿان طوفان به طوفان آهي.
سُور ڏين ٿي ته سهڻ جهڙو ڏي،
آخر ”امداد“ به انسان آهي.