شاعري

ڪرڻي جھڙو پَلُ

”امداد بنيادي طور رومانوي شاعر آهي. هن جي لفظ لفظ، سٽ سٽ، بند بند مان رومانيت جو هڳاءُ پيو اچي. سندس لهجو ٿڌو، ڌِيمو، ڇهندڙ ۽ سڌو (Direct) آهي. ائين جيئن ڄڻ ڪو ڳراٽڙي پائي پيو ڳالهائي. ڪن ۾ هوريان هوريان سُريلي سُس پس پيو ڪري. سندس وار سنواري، تڪي نهاري، پنهنجي مخصوص مُرڪ جي گهراين ۾ لڙڪ لڪائي، من ئي من ۾، ڪڏهن پنبڻن کي، ڪڏهن پيشانيءَ کي، ڪڏهن کاڏيءَ جي جرڪندڙ تِر کي، پنهنجن واراسيل تتل چپن سان پيو چمي. شاعري اها، جيڪا ذهن کي ته ڌوڏي، دهڪائي، لوڙهي، ولوڙي ڇڏي، پر سچ پڇو ته شاعري اها جيڪا خيال کي زندگي ڏئي، سونهن سوڀيا ۽ چنچلتا بخشي، نرم جسم ۽ گرم ساهن سان سينگاري، ائين اچي آڏو بيهاري، جو خود خلقڻهار ڪويءَ کان ڇرڪ نڪري وڃي.“
Title Cover of book ڪرڻي جھڙو پَلُ

نينهن ٿيو

نينهن ٿيو


نينهن اوهان سان نينهن ٿيو،
نينهن به ڄڻ سنينهن ٿيو.

رات اُماس رات هئي،
نيڻ کنيئه ته ڏينهن ٿيو.

جُهڙ جُهڙالڙو ته هو،
لڙڪ لڙيو ته مينهن ٿيو.

قصد ٽنهي ڪباب سين(1)،
نينهن، سچاڻو، سينهن ٿيو(2).

قول قريبَ جو ڪيو،
اَڄُ، سُڀان، پرينهن ٿيو.

تون ته گدڙ ڪنان به وئين،
ڏَرِ تي گدڙ به شينهن ٿيو!



________________________________________
(1) نينهن، سِچاڻو، سينهن، قصد ٽنهي ڪباب سين. (شاهه)
(2) سچاڻو = باز، سينهن = شينهن