ڏات اَمر آهي!
نينهن نگر آهي،
پرهه پهر آهي.
تنهنجي سارُوڻي،
سفر سمر آهي.
يارَ ته رت رُئندا،
کِلندو کر آهي.
مِٽيءَ جو ڏيئو،
شمس قمر آهي.
لڙڪ ڦڙو ڳل تي،
اٿر پٿر آهي.
وسنديءَ ۾ منهنجو،
ڪهڙو گهر آهي؟
”امداد“ نه هوندو،
ڏات اَمر آهي.
هيڪل ناهيان مان،
ورهه وڳر آهي.