بمبئي هوٽل ۾ پاڪستاني همراھہ
ان کان پوءِ پاڻ ان اردو اسپيڪنگ دوست کي چيو تہ، ”يار پاڻ چانھہ جا موالي آهيون، تون اسان جي مزاج کي سمجهي ويو آهين. ان ڪري اسان کي ڪا اهڙي دود پتي چانھہ پيئار جو دماغ مان ٺڪا نڪري وڃن.“ هو اسان جي ڳالھہ سمجهي ويو هو. هن چيو تہ،”توهان گهٻرايو نہ مان سمجهي ويو آهيان، توهان کي پٺاڻ واري ڪڙڪ چانھہ کپي، پر مان توهان کي ان کان بہ وڌيڪ سٺي چانھہ پياريان ٿو، جيڪا توهان کي سڄي ٿائلينڊ ۾ منھنجي ياد ڏياريندي.“
”ائين ڪر يار، نہ تہ هتي تہ ڪِريم واري چانھہ پي ٻاڙ ئي نہ ٿي لھي.“ جاني هن کي مسڪرائيندي چيو.
سو واقعي ئي هن ٿوري دير کان پوءِ جيڪا چانھہ آندي، ان تہ اسان جا جسماني سڀ ٿڪ لاهي ڇڏيا هيا. ان ڪري مون دوستن کي چيو تہ هاڻي بھتر اهو آهي تہ جيترا ڏينھن بہ هتي آهيون، ماني جو ٿاڪ هتي ئي ڪجي. هن بمبئي هوٽل جي سامھون ئي Oscar sports Bar هئي، جنھن جي ٻاهرين ڪائونٽر تي ڪيترائي انگريز ويٺل نظر آيا. پاڻ ماني کائي اتان نڪتاسين. رستي ۾ بازار جو ماحول ڏسندا وياسين. هن دوست اسان کي ٻڌايو تہ هتي رات جو پير رکڻ جي جاءِ نہ هوندي آهي. هتي ميلو متل هوندو آهي.
هر طرف پريمي ۽ پيار جا پوڄاري پريم جي پوڄا پاٺ ۾ مگن نظر ايندا آهن. عبادتن ۾ ڪو بہ روح خلل پسند نہ ڪندو آهي. هن جو اهي ڳالھيون ٻڌي، اسان هن کي چيو تہ، ”تون گهٻراءِ نه، اسان رات جو بہ هتي ضرور اينداسين پر في الحال اسان پتونگ بيچ Patong Beach ڏسڻ وڃون پيا.“
هن ٻڌايو تہ،” پتونگ بيچ هن اسٽريٽ سان ئي آهي. جتي هي گهٽي ختم ٿيندي تہ پتونگ بيچ شروع ٿيندو توهان پنڌ ئي وڃي سگهو ٿا.“
سو اسان پنڌ ڪندا پتونگ بيچ اچي نڪتاسين. ھہڙن ملڪن ۾ پنڌ ڪرڻ جو مزو ئي پنھنجو آهي ۽ ھہڙن ملڪن ۾ ئي پنڌ ڪرڻ سان صحت ٺھندي آهي. اسان جي ملڪن جو پنڌ تہ ويتر ئي مرڻينگ ڪريو ڇڏي.