انڊين سک سردار جي واري هوٽل ۾ ڀوڄن
واش بيسن جي پڇڻ تي هن ٻڌايو تہ اهو بہ هن واش روم ۾ اندر ئي آهي. هي سردار جي نوجوان هيو. هن جي مٿي تي وارن جي چوٽي تي پٽڪو ٻڌل هيو. هن کي ڏاڙهي بہ رکيل هئي. هن جو اخلاق سٺو هيو. هن اسان جي اڳيان مينو رکي پڇيو تہ،”توهان ڇا کائيندو .“ پاڻي مينو کي نظر مان ڪڍي پنھنجي پسند جي ٻوڙ ۽ مانيءَ جو آرڊر ڏنو. هو اردو ۾ اسان سان ڳالھائي رهيو هو. ڪٿي ڪٿي پنجابي بہ. هن جي هوٽل جا بيرا، سڀ نوجوان ڇوڪريون هيون. هن وٽ نان بہ هيو، تہ اڦراٽا، چپاتي، دال ۽ چڪن ڪڙهائي بہ هئي.
ايشين کاڌي جا شوقين ماڻھو، اسان جي مزاج کي هو سمجهي ويو هو. هن بورچي کي آرڊر ڏيڻ کان اڳ ۾ اسان کي پڇيو تہ،”ٻوڙ ۾ مصالحه تيز ڪرايان يا نارمل.“ اسان سڀئي هو ن بہ چٽ پٽي کاڌي کائڻ جا شوقين آهيون. سو هن کي تيز مصالحي جو چيوسين ۽ ماني کان پوءِ دوده پتي چانھہ پڻ اڳواٽ ۾ چئي ڇڏيسين.
ماني لاءِ ڏھہ پندرنھن منٽ انتظار ڪرڻو پيو، پر ماني صفا تازي گرم گرم آئي. ان کان علاوہ سلاد ۾ بصر، کيرو ۽ ٽماٽا پڻ ڏنا ويا هيا ۽ سائي چٽڻي جي پيالي ۽ کٽاڻ جي پڻ ننڍڙي پيالي اڳيان رکي ويئي. سردار جي ماني کان پوءِ اچي اسان جو پاسو ورتو. ڪٿي ٿا رهو، گهڻن ڏينھن لاءِ آيا آهيو. توهان کي جاڏي بہ وڃڻو هجي تہ مون کي ٻڌايو تہ توهان کي ٽيڪسي ڪرائي ڏيان. ان کان علاوہ ٻيون ڪيتريون ئي آفر.
سردار جي جي هوٽل جي ماني ڏاڍي مزيدار هئي. تمام سٺو ذائقو هيو. ٽيسٽ بہ مختلف هيس. پر هتي انڊين کاڌا تمام مھانگا آهن. ماني کائي اڳتي هلياسين. مان توهان لاءِ انڊين هوٽل جو مينو بہ شيئر ڪندس تہ هتي دال ۽ چپاتي ڪيتري مھانگي آهي. چانھہ جا بہ وڏا ريٽ هيا، پر تنھن جي باوجود سٺي ڳالھہ اها هئي تہ چانھہ اسان جي مزاج جي ملي، جيڪا مشڪل سان ڪٿي ملي پئي. هن کان فون نمبر بہ ورتوسون. بلڪ هن پنھنجو ڪارڊ بہ ڏنو. ان کان پوءِ بل ادا ڪري ماني کي هضم ڪرڻ لاءِ اڳيان بازار جو رخ ڪيوسين. ٿورو اڳيان مس وڌياسين ۽ ڏٺوسين تہ مار! هتي تہ انڊين هوٽلن جي ڪتي ويامي پئي آهي. تمام گهڻيون انڊين هوٽلون هيون، جنھن ۾ دهلي درٻار هوٽل وڏي نظر پئي آئي.
اڳيان ئي ڪنڊ ۾ هڪڙو خوشبو وارو شخص دڪان جي پاسي ۾ مختلف قسمن جا خوشبو کپائي رهيو هو، جنھن ۾ عود، انبر ۽ سلطان وغيرہ ان کان علاوہ، هن وٽ عطر جون بہ شيشيون رکيل نظر آيون. سامھون هڪڙي ٻي انڊين هوٽل هئي، جنھن جو نالو Indian buffet هيو. پاڻ اڃان بہ رولاڪين جي موڊ ۾ هياسين. دڪانن جي ڦٽ پاٿ تي ويٺل ڪيترائي ماڻھو مختلف روزمرھہ جي زندگي جو سامان وڪڻي پنھنجي پيٽ پالي رهيا هيا.