هڪ اڌوري شام: بينڪاڪ جي نانءُ
ان کان پوءِ، روڊ جي پاسي کان هڪڙي خالي پلاٽ تي ليمن جو باغ پوکيل هيو. هن باغ کي چئني پاسن کان تارن جو لوڙهو ڏنل هيو. ليمن جي وڻن ۾ پڪل مال موجود هيو. هي ليما وڏي سائيز جا هيا. ڪي پڪل ليما هيٺ ڪريل بہ نظر پئي آيا. پر هن باغ جي مالڪي نظر نہ پئي آئي. هن ئي روڊ سان ڪيترائي دڪان ۽ پلاٽ براءَ فروخت نظر آيا. بورڊن تي وڏن اکرن سان لکيل هيو For sale . پاڻ پنڌ ڪندي ڪافي پنڌ ڪري آيا هياسين. اسان ڪنھن چوراهي تي اچي پھتاسين. چوراهو زيبرا ڪراسنگ جي ذريعي پار ڪري، پريئن پاسي نڪري وري بہ روڊ جو ساڄو پاسو ورتوسون.
اڳيان گوگل موجب ڪافي انڊين هوٽلون هيون. ان چوراهي جي ڪنڊ تي تمام شاندار گاڏين جو دڪان هيو، جيڪي رينٽ (ڪرايي) تي هيون. ان کان اڳتي هلندي ڏٺوسين تہ پوليس جي ڪلر واريون ڊاٽسنون هتي لوڪل سواري جي طور تي هلي رهيون هيون. هن گاڏي جو نمبر 362 هيو.
برسات جي ڪري گاڏين پنھنجون لائيٽون آن ڪري ڇڏيون هيون. موسم ملھار ٿي چڪي هئي. هڪڙي جاءِ تي پينٽگ ۽ ڊرائنگ جو وڏو دڪان هيو. جنھن ۾ تمام شاندار، اعليٰ قسم جون پينٽنگس تيار ٿيل هيون، جن اسان جو ڌيان پاڻ ڏانھن ڇڪايو هيو. انھن پينٽنگس ۾ هڪڙي عورت جي تصوير پٺيئن پاسي يعني پٺاڙن جي ٺھيل هيئي جنھن جو منھن اڳتي هيو. هن کي مٿي تي ٽوپلو پاتل هيو. پر هن جو مٿيون ڌڙ بلڪل اگهاڙو ڏيکاريل هيو ۽ هن جي هيٺن ڌڙ تي سنهڙي ڄاري جھڙو ڪپڙو پھريل هيو. هن جو هڪڙو هٿ ٽوپلي تي رکيل هيو. جڏهن تہ هن جي ٻي هٿ تي ڪجهہ ڪپڙي جو ٽڪر نظر پئي آيو. آرٽسٽ جي فن جو هي اعليٰ شھڪار پئي لڳو. ڪافي دير ان پيٽنگز واري دڪان تي بيھي، مصور جي شاهڪارن جي برش جو ڪمال پئي ڏٺوسين. اڳيان کان ئي مني ايڪسچينگ هيو، جاني کي پئسا چينج ڪرائڻا هيا تہ جيئن هو اسان سڀني جو اڪائونٽس مينٽين ڪري سگهي. هن بوٿ ٽائيپ مني ايڪسچينج جي شيشِي جي اندران ڪائونٽر تي ليڊي ويٺي هئي. هي بوٿ ڦڪي رنگ جو هيو. جتي ويسٽرن يونين جو ڦڪي رنگ جو بورڊ ٻاهر لٽڪي رهيو هو.