سفرناما

ٿائيلينڊ جا ٿاڪَ

ٿائيلينڊ دنيا جو اھو ملڪ آھي جيڪو ڪڏھن بہ ڌارين جي غلاميءَ ۾ نہ رھيو آھي ۽ ٿائي لفظ جي معني ئي آزاد آھي. بلوچ صحبت ٿائي ماڻھن جي سڀاءَ کي سھڻي نموني بيان ڪيو آھي. ھن ڪتاب ۾ ٿائيلينڊ جي خوبصورتين، اتان جي صفائي سٿرائي، آزادي ۽ اتان جي ماڻھن کي منفرد انداز سان لکيو آھي. ھي ھڪ اھڙو دلچسپ سفرنامو آھي جيڪو نائيٽ ڪلبن جي رنگين حسناڪين کان وٺي قدرتي جزيرن ۽ سامونڊي بيچ جي اھڙي تہ خوبصورت منظر نگاري ڪري ٿو جو عام پڙھندڙ کان وٺي تخليقي صلاحيت رکندڙ شاعر اديب ۽ ليکڪ پڻ ان منظر نگاري مان نڪور تخيلقون پيدا ڪري سگهن ٿا.

Title Cover of book Thailand jaa thaak

ڦي ڦي ٻيٽ جون ڪاروباري عورتون

ايئن ئي گهمندي گهمندي اڳتي هلي ڏٺوسين تہ هڪڙي وچولي عمر جي عورت، جنھن کي مٿي تي ڪاري رنگ جو اسڪارف/رئو اوڍيل هيو، جيڪا ريڙهي تي پلاسٽڪ جي گلاسن ۾ ڇولا، دهي بڙا، سنبوسا، پاپڙ وغيرہ ۽ ٻي ڪا شيءَ کپائي رهي هئي. هنن ريھڙن تي هر شي صفائي سان سجايل ۽ ڍڪيل هئي. ان کان اڳتي ٿورو هلياسين تہ ڏٺوسين نوجوان ڇوڪري جنھن کي مٿي تي سفيد رنگ جو اسڪارف ويڙهيل هيو، هوءَ مھانڊن ۾ ٿائي لڳي رهي هئي. ان اسڪارف جي مٿان هن کي انگريزن وارو ٽوپلو بہ پاتل هيو. هي مختلف شربت کپائي رهي هئي. هن وٽ مختلف پلاسٽڪ جي باٽلين ۾ شربت جا قسم پيل هيا، جيڪي هو پنھنجا گهران ٺاهي آئي هئي.
ان کان اڳتي هلياسين تہ هڪڙي ٻي گاڏي تي مختلف Souvenir رنگين پيا هيا، جنھن تي انگريزي ۾ لکيل هيو؛ Phi PhiKrabiThailand سمونڊ جي ڪناري تي جهوپڙيون ٺھيل هيون، جتي هوٽلن سياحن جي تفريح لاءِ وڏا وڏا نِيرن ۽ ڦڪن رنگن جا ڪُشن رکرائي ڇڏيا هيا. جتي ڪيئي حسين ماڻھو پنھنجو ٿاڪ ڪيو ويٺا هيا. ٿوري دير لاءِ انھن ڪشنن تي ٽيڪ ڏئي، انھن هوٽلن کان ڪجهہ گهرائي، پنھنجو ٿڪ ڀڃي، مزو وٺي وري اڳتي رمندا آهن. جوڳي نہ ڪنھن جا مٽ.
هتي اچڻ کان پوءِ ائين لڳو تہ هن آئيلينڊ ۾ ڪلاڪ ٻن جي گذارڻ جي ڳالھہ ئي ناهي. هتي تہ ماڻھو کي هڪ سڄي رات رهڻ کپي، هڪڙو سڄو ڏينھن رولاڪيون ڪرڻ لاءِ بہ پورو نہ پوي. سو هتي رات رهي هتان جي ماحول کي چڱي طرح ويجهڙائي کان ڏسجي. انھن نظارن کي ڏسندي اڳتي وڌياسين. پاڻ گهمي تہ نہ رهيا هياسين بلڪ پاڻ رلي رولاڪيون ڪري رهيا هياسين. ان کي ئي رلڻ چئبو آهي. مون کي تولا رام سوٽهڙ جي نظم جي هڪ سٽ ياد ٿي اچي تہ؛ ”آئون گهمندو گهٽ، ڀٽڪندو گهڻو آهيان.“
سو پاڻ بہ ان جيان اتي تي ڀٽڪي رهيا هياسين. ان کان علاوہ هتي جنھن دڪان جي سامھون بيٺا هياسين اهو ليڊيز جي ملبوسات/ڪپڙن جو وڏو دڪان هيو. جتي مختلف قسمن ۽ رنگن جا ڪپڙا پيل هيا. هن بيچ کي چار چنڊ لڳائڻ وارا، ناريل ۽ کجين جا وڏا وڏا وڻ، نيري سمونڊ جون ڇوليون ڏيندڙ پاڻي، مٿان وري سفيد ۽ نيري رنگ جي بادلن جو سنگم، واري تي پيل پلاسٽڪ جون ڪرسيون، ٽيبل ۽ انھن تي ويٺل خوبصورت ناريون، جن جا قدآور جسم ڏسي روح ۾ تازگي جو احساس جنم وٺي پيو.
سامھون کان Back Terrace Restaurant نظر آيو، جنھن جي ارد گرد وڏا وڏا کجي جا وڻ ۽ ڪاشني جا ٻوٽا بورڊ جي هيٺان نظر آيا. اڳتي هلياسين تہ ٻي هوٽل نظر آئي، جنھن جي بورڊ تي انگريزي ۾ لکيل هيو؛ Phi Phi Island Cabana Hotel . جنھن جو ماحول پڻ موهيندڙ هيو. سامھون کان ٻہ عدد هڪ ٻئي کان ٿورڙو پري، ننڍڙا شوپيس مندر مينارن سان نظر آيا، جيڪي فقط ڏسڻ ۽ اکين جي درشن لاءِ ئي سجايا ويا هيا. هي سمينٽ جا ٺھيل هيا.
سمونڊ جي ٻنھي پاسن کان سھڻا بھترين، ساوڪ ۽ مختلف گلن سان شرسار پارڪ هن ماحول کي کنيو بيٺا هيا. وچ تي تہ سنهڙا پيچرا، رومينٽڪ ماحول پيدا ڪري، عاشقن کي عشق ڪرڻ جي دعوت ڏيڻ لاءِ آتا هيا. اتي ئي هڪڙو ريڙهي وارو آئس ڪريم کپائي رهيو هو، ان وٽ ڪافي رش هئي. دوستن جو خيال هو تہ هن کان آئس ڪريم کائي گرمي کي ڀڄائجي.
آئس ڪريم جو مزو ورتوسين. پاسي ۾ هڪڙو چرڙياڻ ٽائيپ ماڻھو نظر آيو، جنھن کي وڏو انگريزن جو ٽوپلو، اکين تي چشمو ، مختلف رنگن جا ڪپڙا (شرٽ تي ٿائيلينڊ لکيل هيس)، ڪاري رنگ جو بغل ۾ ٿيلھو، مشڪري ٽائيپ هن ماڻھو سان تصويرون ڪڍرايوسين. جنھن مذاق مذاق ۾ چيوتہ،” توهان کي تصويرن جا پئسا ڏيڻا پوندا.“ اسان بہ هن کي چيو تہ کوڙ پئسا. همراھہ جي ٻٽيھي ٻاهر اچي ويئي، کلندو اسان سان سيلفي ٺھرائيندو رهيو.
آئس ڪريم واقعي ئي سوادي هئي. مختلف فليور جي هن آئس ڪريم جو ذائقو سڀني دوستن کي وڻيو هيو. اسان جي آرڊر کان پوءِ ڪافي ٻيا بہ ماڻھو اچي ان اسٽال تي آئس ڪريم کائڻ جي غرض سان بيٺا هيا. هي بيچ ڪوڪو نٽ آئس ڪريم هئي. اڳتي هلياسين تہ هڪڙو دڪان نظر آيو جنھن جي اڳيان پينافليڪس جو بورڊ لڳل هيو.جنھن تي انگريزي ۾ ئي لکيل هيو.
Speed Boat From Phi Phi.
To Krabi ، Railay and Aonang جون هتان ئي ٽڪيٽون ملي سگهن ٿيون. ٽڪيٽ وٺڻ جو ٽائيم 10 وڳي صبح کان 10 لڳي 45 منٽن تائين هيو. هاڻي اسان جي واپسي جو ٽائيم ٿي ويو هو. پر انھن رولاڪين جي ڪري مون کي اڃ اچي ورايو هو، ڇو تہ مان اڃ جو صفا ناهيان. مون جاني کي پاڻي جي بوتلن لاءِ چيو. جاني هڪڙي دڪان تي ويو پر وري اتان واپس موٽي آيو، ڇو تہ هن اسٽور جا ريٽ ٻين دڪان وارن کان ڊبل هيا.
وري ٻي تان ساڳي ئي بوتل اڌ قيمت ۾ وٺي آيو. مطلب تہ هتي بہ هڪڙو اگهہ مقرر نہ هيو. توهان بارگيننگ ڪري سگهو پيا. اڳيان ئي پل تي هڪڙو نوجوان ڳاڙهي رنگ جي شرٽ ۽ بليڪ پينٽ سان گڏ ”انيتا رزورٽ“ جو بينر کنيو بيٺو هو. هتي ڪيتريون ئي بارون bars نظر آيون، جن وٽ شراب سرعام وڪامي رهيو هو.
”چينگ ڪلب هوٽل ريسٽورنٽ“ بہ اسان جي اڳيان هئي، جتان جو اسٽاب بار بار پڪاري رهيو هيو هو تہ هيڏانھن اچو. پر اسان جو پنڌ واپسي وارو هيو. هاڻي پاڻ واپس جھاز ۾ اچي چڪا هياسين. اسان کان اڳ ۾ ئي ڪافي ماڻھو جھاز ۾ موجود هيا. جن جا موڊ خراب هيا. جن مان ائين لڳي پيو هنن کي اهو سفر يا ڦي ڦي آئلينڊ وارو ٽرپ پسند نہ آيو هو ۽ انھن کي ٺپ مزو نہ آيو هو، جيئن اسان کي نہ آيو هو.
واپسي ۾جھاز ۾ ئي هڪڙي الٽي واري ٽيبليٽ سڀني مسافرن کي ڏيندا ويا. تہ جيئن هن دفعي ڪو بہ الٽي نہ ڪري. پاڻ جيئن ئي پنھنجو سفر پورو ڪري اچي بندرگاھہ ۾ ساڳي جاءِ تي لٿاسين تہ اسان سان جيڪو واقعو پيش آيو، جيڪو ان حرامي وين واري ڊرائيور گند ڪيو، ان جو ذڪر هتي ضرور ڪندس. ان لاءِ توهان جڏهن بہ ٿائلينڊ وڃو تہ هوشياري وٺجو. ڪنھن بہ اجنبيءَ تي ٺپ اعتبار نہ ڪجو. ٿائلينڊ ۾ گهڻو فراڊ ٿئي ٿو.