واڳن ۽ نانگن جا ڪباب ۽ اسان جا اوڪارا
اهي ننڍڙا ننڍڙا اسٽال ڏاڍو رات جي هن پھر ۾ سندر لڳي رهيا هيا. انھن اسٽالن تي ويٺل شراب کپائيندڙ ناريون، ڪنھن بہ قسم جي گهٻراهٽ يا مونجهاري کان بنھہ ڏور هيون. مون هنن ۾ ڪمال جي خود اعتمادي ڏٺي. ٽھڪ ڏيئي، مسڪرائي، گراهڪن کي سڏ ڪندڙ ناريون ڏاڍو خوش لڳي رهيون هيون. انھن خوبصورت اسٽالن ۾ ننڍڙا اليڪٽرڪ پکا، هيڊ فونس، سئچ، اڌ بتيون، نيل ڪٽر، هٿراڌو نھن، پرس، نچڪڻا، ٽرمر، هيئر ڊريسر، ڪاسميٽڪ ۽ ميڪ اپ جو مڪمل سامان مطلب تہ انيڪ شيون پيون هيون.
ان کان علاوہ منھنجي دل جنھن شيءَ ڪچي ڪئي ۽ جنھن مون کي اوڪارا ڏياري ڇڏيا ۽ الٽي ڪرڻ تي مجبور ڪري ڇڏيو اُها، اِها هئي تہ اتي ئي ڪي اهڙيون بہ هوٽلون هيون، جن جي شيشي وارن شوڪيسن ۾ جيرا جاڳندڙ ۽ مئل برف جي تھن تي رکيل، مختلف قسمن جون مڇيون، سنيل، جهينگا، تڏ، ماڪڙ، وڇون، نانگ، ڏيڏر، ڪوئا، واڳون ۽ ڪتا نظر آيا. انھن مان ڪجهہ جانورن جو گوشت هتي روسٽ ٿيل هو تہ ڪي وري فرائڊ ٿيل هيا. اهڙن نانگن بلائن، واڳن جو گوشت هتي شوق سان کاڌو ويندو آهي. اسان جو اهڙي قسم جي دڪان مان گذرڻ ڄڻ پاڻ کي هٿ سان بيمار ڪرڻو هيو. مون تہ هر دفعي منھن تي ٻوٿاڙو چاڙهي ٿي ڇڏيو. تہ ان ڪني ڌپ کان پنھنجن حواسن کي بچائي سگهان، پر پوءِ بہ ڪٿي نہ ڪٿي ان ڌپ جي ور چڙهي ٿي وياسين. اڳتي هلي ويتر طبيعت اڃان بہ خراب ٿي ويئي، جتي ڏٺوسين تہ واڳون جا ڪباب کپائيندڙ ريھڙي تي ٿائي ليڊي اسان کي سڏي رهي هئي ۽ چوي پئي،” تہ واھہ جا ڪباب ٿو، ڏاڍا لذيذ ۽ مزيدار، هڪ دفعو موقعو ڏيو، ڪباب چکي ڏسو.“ هن جي اهڙن جملن ويتر طبيعت ئي بگاڙي ڇڏي. سڄي واٽ الٽيون ڪندو، هوٽل تي آياسين.
مطلب تہ مون ڏٺو تہ هتي هر شيءَ کپي ٿي، هر شي وڪامجڻ لاءِ آتي آهي، خريدار هر وقت خريد ڪرڻ جي موڊ ۾ هوندو آهي. بولو جي تم ڪيا ڪيا خريدو گي. سو جنھن کي بہ دنيا جي ڪنھن بہ شيءَ جي گهرج هجي، ان لاءِ صلاح آهي تہ هو، هتي ٿائيلينڊ هليو اچي.
مين بھي خريدار هون، مون بھي خريدون گا،
پيار جھان بڪتا هي، پتا بتا دو، پتا بتا دو.