سفرناما

ٿائيلينڊ جا ٿاڪَ

ٿائيلينڊ دنيا جو اھو ملڪ آھي جيڪو ڪڏھن بہ ڌارين جي غلاميءَ ۾ نہ رھيو آھي ۽ ٿائي لفظ جي معني ئي آزاد آھي. بلوچ صحبت ٿائي ماڻھن جي سڀاءَ کي سھڻي نموني بيان ڪيو آھي. ھن ڪتاب ۾ ٿائيلينڊ جي خوبصورتين، اتان جي صفائي سٿرائي، آزادي ۽ اتان جي ماڻھن کي منفرد انداز سان لکيو آھي. ھي ھڪ اھڙو دلچسپ سفرنامو آھي جيڪو نائيٽ ڪلبن جي رنگين حسناڪين کان وٺي قدرتي جزيرن ۽ سامونڊي بيچ جي اھڙي تہ خوبصورت منظر نگاري ڪري ٿو جو عام پڙھندڙ کان وٺي تخليقي صلاحيت رکندڙ شاعر اديب ۽ ليکڪ پڻ ان منظر نگاري مان نڪور تخيلقون پيدا ڪري سگهن ٿا.

Title Cover of book Thailand jaa thaak

Hennessy جا کيپ

ڦڪيٽ ايئرپورٽ تي ڊيوٽي فري شاپ آهي، جتان جڏهن گذرون پيا تہ اهو ڊيوٽي فري شاپ اکين آڏو اچي بيھي رهيو ۽ چوڻ لڳو تہ، ”مون کان بہ ڪجهہ وٺو، مون کي نظر انداز ڪري اڳتي نہ وڃو.“ سو ان شاپ تي ڪيتريون ئي ليڊيز سيلز وومن مخصوس ڳاڙهي ناسي وڳي ۾ نظر آيون. سو نہ چاهيندي بہ الائي ڇو اسان سڀني جي پيرن ۾ ڏاوڻ پئجي ويا. خبر ناهي اهي ڏانوڻ ڇا جا هيا، هنن سونھن ديوين جي جلون جا هيا، يا هتان جي انگوري پاڻيءَ جي مڌر خوشبوءَ جا هيا يا وري اهي ڏانوڻ هتي پيل نينسي جا هيا. پاڻ اتي ئي ڇڪجي بيھي رهياسين. هن دڪان جي ماحول جو جائزو وٺڻ لڳاسين. هرپاسي خوبصورت بوتلون پئي نظر آيون. ڪي بوتلون تہ اهڙي خوبصورت پيڪنگ ۾ هيون جو دل کي ڳالھہ وڻي ويئي هئي. هن کليل دڪان ۾ دنيا جون سڀئي انگور جي پاڻي جون بوتلون خوبصورتي ۽ نفاست سان سجايل هيون. ايترا نمونا ڏسي پاڻ سڀئي اچرج ۾ پئجي وياسين تہ آخر ڪھڙي شي وٺون. وٺون بہ يا نہ وٺون.
سو دوستن جو خيال هو تہ ڦڪيٽ ۾ هجون ۽ ڦڪيٽ جي ڌرتيءَ جو پاڻي نہ چکيون. اهو ٿي نہ پيو سگهي. ان ڪري ان عمل کي هتان جي ڌرتي جي اصولن ۽ رواجن جي خلاف سمجهيو ويندو ۽ ممڪن آهي تہ اسان جي ان عمل تي اسان جي خلاف قانوني ڪاروائي نہ ڪئي وڃي. ڇو تہ جنت الفردوس ۾ هجي ۽ ماڻھو شرابن طهورا کان محروم رهجي وڃي تہ اهو مباح ناهي. ان کان علاوہ اسان کي اهو بہ لڳو تہ متان هتان جي ڌرتي اسان کي اها ميار ڏيئي تہ ڀٽائي جي نگريءَ جا جوڌا جيڪي پرھہ جا پياڪ هوندا آهن ۽ اهي سوم رس پيئڻ جا عادي هوندا آهن. انھن هي ڪھڙو عمل ڪيو آهي. سو ڌرتي ماتا متان ٻئي هٿ کڻي پاراتا ڏيندي چيو تہ،”اي ظالمو! مون وٽ مھماني جا آداب بہ توهان کي نہ آيا.“
سو اسان جي ان اضطرابيت واري ڪيفيت کي ڊاڪٽر سنتوش خوب پروڙي ورتو هو ۽ هن اسان جي مدد ڪندي چيو هو تہ ’’پراڻا نالا هاڻي ذهن ۾ نہ ٿا رکي سگهون، پراڻن يارن سان هتي بہ ياري رکون تہ پوءِ ڪھڙو فائدو؟ ڇو تہ دل بہ پراڻن نالن کان بيزار ٿي پئي آهي. ڪو نئون ذائقو هجي، ڪا نئين لست هجي، ڪو نئون سواد هجي، ڪو نئون ڍُڪ هجي. ڇو تہ هتي بہ جيڪڏهن اها ساڳي ئي گهر واري دال کائون تہ پوءِ هيڏو پري ڇو آيا آهيون. ڪارن، ڳاڙهن جي هي زمين نہ آهي. اچو تہ ڪو نئون نالو هٿ ڪيون، ڪا نئين شي سان وٺي هلون، اهڙي شي جنھن سان دل جي دنيا ۾ رونق آڻي روحن جي ٺوٺ ڌرتي کي خمارن ۽ ڪيف جھڙي ڪيفيت سان واقف ڪري پاڻ کي کيپ چاڙهي ڇڏيون.‘‘
سو ان سوچ ۾ ٻڏتر هئاسين تہ ڊاڪٽر جي اڳيان روحاني ڪيفيت واري ڪيف چاڙهيندڙ هڪڙي Hennessy (V.S.O.P) سامھون اچي ويئي. سڀئي اچي ان هينسي جي اڳيان بيھي رهياسين. انھي دوران هڪڙي ٻي ٿائي خوبصورت هينسي ڳاڙهن ڪپڙن سان بہ اچي ان هينسي جي پاسي ۾ بيھي رهي. هاڻ اسان لاءِ ڏاڍو ڏکيو ٿي ويو هو تہ انھن ٻنھين ”هينسين“ مان ڪنھن هڪڙي ”هينسي“ جي چونڊ ڪري وٺي جوڀن راتين کي جرڪايون.
مون ڊاڪٽر کي چيو تہ،” توهان ساڄي هٿ واري هينسي کڻو ۽ مان بہ سوچيان ٿو تہ مان ڪھڙي هينسي کڻان.“ ڊاڪٽر سمجهي ويو هو. هن شرارتي انداز ۾ چيو تہ ”اسان کي ڪو اعتراض ڪونھي.“ سو پاڻ هينسي وٺي پيڪ ڪرائي ان تي ڊيوٽي فري شاپ جو ٺپو هڻائي ائيرپورٽ کان نڪتا هياسين. توهان وٽ ڊيوٽي فري شاپ جو ڪارڊ ۽ ان جو بل هجڻ ضروري آهي.
سو اڄ پنھنجي روم ۾ هيترن ڏينھن کان پوءِ ان هينسي جي آجيان، مُک درشن ۽ آڌرڀاءُ لاءِ پاڻ وارو روم سجايو ويو هو. پرتاب ۽ جاني کي پنھنجن ڪمرن ۾ مدعو ڪيوسين. جيئن تہ اها هتي ٻي يا ٽين رات هئي. پھرئين (شادي جي) رات نہ. ان ڪري ان رات کي سڀاويڪ بنائڻ لاءِ هينسي سان ڪچھري ڪرڻي هئي. هينسي جو جھڙو ٻاهريون شيپ ۽ لڪ خوبصورت ۽ موهيندڙ هيو، هوءَ اندران بہ ايترو ئي سرور بخشيندڙ نڪتي. واقعي ئي هينسي جو ٽيسٽ/سواد بہ ٻين برانڊن کان بنھہ مختلف هيو. مون سان گڏ منھنجا سگريٽ ريڊ دنل بہ هيا تہ مٿان وري جاني نمڪو جو بہ بھترين بندوست ڪيو هو. سوني تي سھاڳو، ڄڻ تہ محفل کي چار نہ پر چاليھہ چنڊ لڳي ويا هيا.
رات پنھنجي جوڀن جي شروعات ڪري چڪي هئي ۽ اسان بہ پنھنجي ڪيف واري حالت ۾ اچي ويا هياسين.