سنگت جي خريداري ۽ کيسا خالي
هن بچت بازار جي دڪانن ۾ هر قسم جي سامان جو دڪان هيو. اسان بازار جي جنھن حصي ۾ موجود هياسين، اتي شرٽن، چڍن، پاجامن، پينٽن، هينڊ گلوز توڙي ليڊيز جي ڪپڙن ۽ ميڪ اپ واري سڄي سامان کي واضح ۽ چٽو ڪري ٻاهر ڊسپلي ۾ سجائي رکيو ويو هو. هر ڪو دوست پنھنجي منھن سان خريداري ڪرڻ ۾ محو عشق ۽ مصروف هيو. ڊاڪٽر پنھنجي منھن سان تہ پرتاب پنھنجي ڌن ۾، ڪو ڪٿي تہ ڪو ڪٿي. مست اپني دهن ۾ غير ڪي سنتا نھين.
مان جاني سان گڏ هيس، پر خبر ناهي ڪيڏي مھل جاني اک مان نڪري ويو. ڇو تہ اسان بہ پنھنجي ڌن ۾ شين کي جاچيندا رهياسين تہ ڪا سٺي شي ملي وڃي تہ وٺون. هن مارڪيٽ ۾ خاص ڪري مردن ۽ عورتن جا ڪپڙا گهڻا معياري، سستا ۽ نئين ڊزائينن ۾ نظر پئي آيا.
جڏهن جانيءَ کي سنڀاليم تہ جاني سامھون ئي هڪڙي ڪپڙي جي اسٽال تي هڪڙي ڇوڪري سان بيٺي مرڪيو. جاني جي خريداريءَ جو نرالو انداز بہ اهڙو تہ پيارو آهي، جو اڳيون دڪاندار اهو سمجهندو تہ هي ماڻھو ڪو وڏو سيٺ آهي. هن اسٽال ۾ چڍا، شرٽون، ٽرائوزرس، پينٽون، ٽي شرٽون ۽ گنجيون هيون. هن دڪان جي مالڪياڻي اتان جي ٿائي عورت هئي. مان بہ هاڻي جاني جي ويجهو اچي بيھي رهيس. جاني هن کان ڪجهہ ايٽم/وڙ خريد ڪري پنھنجي خريداري مڪمل ڪري چڪو هيو. جانيءَ جي چپن تي عجيب مرڪ تري آئي هئي ۽ هن جو چھرو رونقن سان ڀرجي آيو هيو پر هوءَ بلڪل سنجيدہ نظر پئي آئي. ساڳي ريت اها ٿائي ڇوڪري بہ مسڪرائي ماحول کي ٺاهڻ جي ناڪام ڪوشش ڪري رهي هئي. هن کي خبر هئي تہ ھہڙو ڳڀرو جوان ڪٿان هٿ ايندو هن رات جو. هن کي ڪاري شرٽ پاتل هئي تہ جاني کي بہ. هن کي شارٽس پاتل هيو تہ جاني کي بہ. پر ٻنھين جا رنگ الڳ الڳ هيا، جنھن سان ايترو فرق نہ پيو پوي. جنھن دڪان تي جاني بيٺو هو، هي ان ڇوڪري جو پنھنجو ذاتي دڪان هيو. جاني هن سان ڪجهہ ڳالھائي رهيو هو. هاڻ مان بہ ان ئي دڪان ۾ اچي چڪو هئس. مون کي بہ هڪ اڌ شرٽ ۽ شارٽس کپي پيو.
ڇو تہ هن ملڪ ۾ فقط شارٽس جو ئي رواج هيو. انھي دوران مون کي ۽ ڊاڪٽر کي زوردار پيشاب لڳو هو. اسان دوستن کي ٻڌائي اتي ئي پبلڪ واش رومن ۾ هليا وياسين، جيڪي ايترو صاف ۽ سٺا نہ هيا، ڇو تہ اهي عارضي طور تي ٺھيل هيا. يعني توهان پنھنجو ڪم ٽپايو. سو پيشاب ڪري ٻاهر نڪتاسين تہ، همراھہ اسان جي انتظار ۾ بيٺو هيو، چيائين،”پئسا“؟ مون کيسي ۾ هٿ هنيو، مون وٽ تہ هتان جي ڪرنسي جو رپيو بہ نہ هيو. ڊاڪٽر جي بہ ساڳي پوزيشن هئي. سو ڊاڪٽر مون کي گروي رکي، جاني کان هتان جي ڪرنسي وٺي آيو، ان کان پوءِ منھنجي ضمانت ٿي. هتي ائين بہ ٿيندو آهي تہ توهان وٽ پنھنجا پئسا، خاص ڪري هتان جي ڪرنسي جا ايترا ضرور هجن، جو هلڪو ڦلڪو خرچ توهان ڪري سگهو ۽ ٻين جي آسري ۾ نہ رهو. نہ تہ توهان کي گهڻي تڪليف ٿيندي.
سو اتان هلڪي ڦلڪي شاپنگ ڪري پاڻ واپس هوٽل تي پنڌ، ڪچھري ڪندا آياسين. ٻي ڏينھن اسان کي جيمس بانڊ آئلينڊ وڃڻو هو. ان ڪري اسان ان رات ئي هوٽل جي چوراهي وٽ ئي موجود دڪان کان جيمس بانڊ جي لاءِ فاسٽ بوئٽ Fast boat جون ٽڪيٽون بوڪ ڪرائي ڇڏيون هيوسين.
صبح جو اسان کي اسان جي هوٽل مان جيمز بانڊ ٻيٽ لاءِ وين کي اچي کڻڻو هيو، ان ڪري نہ چاهيندي رات جو سوير سمھي پياسين. ڇو تہ صبح جو ستين وڳي اسان کي جيمز بانڊ ٻيٽ وڃڻو هيو. ڦڪيٽ جي موهيندڙ رات کي گڊ نائيٽ چئي، ليٽي پياسين.