سفرناما

ٿائيلينڊ جا ٿاڪَ

ٿائيلينڊ دنيا جو اھو ملڪ آھي جيڪو ڪڏھن بہ ڌارين جي غلاميءَ ۾ نہ رھيو آھي ۽ ٿائي لفظ جي معني ئي آزاد آھي. بلوچ صحبت ٿائي ماڻھن جي سڀاءَ کي سھڻي نموني بيان ڪيو آھي. ھن ڪتاب ۾ ٿائيلينڊ جي خوبصورتين، اتان جي صفائي سٿرائي، آزادي ۽ اتان جي ماڻھن کي منفرد انداز سان لکيو آھي. ھي ھڪ اھڙو دلچسپ سفرنامو آھي جيڪو نائيٽ ڪلبن جي رنگين حسناڪين کان وٺي قدرتي جزيرن ۽ سامونڊي بيچ جي اھڙي تہ خوبصورت منظر نگاري ڪري ٿو جو عام پڙھندڙ کان وٺي تخليقي صلاحيت رکندڙ شاعر اديب ۽ ليکڪ پڻ ان منظر نگاري مان نڪور تخيلقون پيدا ڪري سگهن ٿا.

Title Cover of book Thailand jaa thaak

فروٽ کائڻ تي بندش

هاڻي اسان پتايا کان بنڪاڪ اچي ويا هياسين. جيتوڻيڪ سِکُ اسان کي هوٽل جي باري ۾ مايوس ڪندي چيو هوتہ،”توهان جيڪا هوٽل بڪ ڪرائي آهي، اها تہ شھر کان ڪافي ڏور آهي، ٻھراڙي ۾ آهي. جهنگ ۾ آهي، اتي ڇو بڪ ڪرايئو. مون کي چئو ها تہ مان توهان کي شاندار هوٽل بڪ ڪرائي ڏيان ها.“ بظاهر تہ هن پنجابي سک جو ماني وارو هوٽل هيو، پر ان جي پٺيان هن جو ڪميشن وارو ڪم هيو. جيڪي بہ انڊين ماڻھو هن هوٽل ۾ ماني کائڻ اچن پيا، انھن کان ڏس پتو پڇڻ، ڪھڙي هوٽل ۾ رهيل آهيو، گهڻا ڏينھن رهندو. لائيو شو جون ٽڪيٽون توهان لاءِ بڪ ڪرايان، توهان لاءِ هوٽل بڪ ڪرايان، توهان کي ٽيڪسي ڪرائي ڏيان. مطلب تہ هر قسم جي ڪم لاءِ هي پنھنجون خدمتون سرانجام ڏيڻ جو چئي، پنھنجون همدرديون حاصل ڪري پيو. ويندي ڪنھن کي ڪا ڇوڪري کپي پئي تہ به، ان جي بہ آفر ڪري پيو.
ڊرائيور اسان کي اچي هوٽل جي پارڪنگ ايريا ۾ لاٿو. سامان لاهي پاڻ هوٽل جي ڪائونٽر تي آياسين. هي تہ شاندار هوٽل هئي. شھر جي وچ ۾. هتان کان هر طرف آساني سان نڪري وڃي سگهجي پيو. جيڪي مشھور مارڪيٽون، شاپنگ مال ۽خريداري جا مرڪز هيا، اهي سڀ ٿوري مفاصلي تي هيا. ڪائونٽر تي ٿائي ليڊي ويٺل هئي. جيڪا انگريزي گهٽ سمجهي ۽ ڳالھائي پئي. هن کي بڪنگ ڏيکاريسين.
هن بڪنگ اوڪي ڪندي اسان کي ڪمرن جون چاٻيون ڏنيون. ڪائونٽر جي ٽيبل تي نوٽيس لڳل هيو. هتي دُريئن فروٽ کائڻ ۽ سگريٽ پيئڻ منع آهي.“ مون هن کان پڇيو تہ،”هتي فروٽ کائڻ منع آهي، ڇو، عجيب ڳالھہ آهي.“
”هتي سڀ فروٽ کائڻ منع نہ آهي، پر دُريئن جي خاص منع ٿيل آهي، توهان هتي دُريئن فروٽ نہ ٿا کائي سگهو.“ هن مون کي سمجهائيندي چيو.
”پر آخر ڇو، دُريئن ۾ ڪھڙي خرابي آهي، دُرين تہ سڀني کان مھانگو فروٽ آهي.“ مون ڪاوڙ جو اظھار ڪندي چيو.
”توهان سھي ٿا چئو هي گهڻو مھانگو فروٽ آهي، پر هن تي بندش ان ڪري آهي تہ هن جي ڌپ ڏاڍي خراب آهي، جيڪا هوٽل جي ماحول کي مڪمل خراب ڪري ڇڏي ٿي، ڪيترا مسافر ان ڪري ڪمرا خالي ڪري ويندا آهن تہ هتي دُرين جي ڌپ اچي ٿي.“ هن ٻيھر مون کي پيار سان سمجهايو.
مون کي هن جي ڳالھہ سمجهہ ۾ اچي ويئي هئي. سو هن جو شڪريو ادا ڪندي. پنھنجن پنھنجن ڪمرن ڏانھن هليا وياسين.
هي انتھائي صاف سٿري هوٽل هئي. جيڪا نہ گهڻي مھانگي هئي، نہ ئي وري ڪا سستي. پاڻ سامان ڪمرن ۾ رکي فريش ٿي هيٺ لٿاسين.