ڦي ڦي ٻيٽ جا موهيندڙ نظارا
ٻيڙين جي پاسي ۾ سمونڊ جي ڪناري تي سيمينٽ واري ديوار تي ڪي انگريزياڻيون ۽ انڊين ڇوڪريون پنھنجن اڌ اگهاڙن جسمن جون نمائش ڪري رهيون هيون. پاسي کان وري هوٽلن جي اڳيان ڪکن ڪانن جون جديد فينسي نموني واريون جهوپڙيون بہ ٺھيل هيون، جن جي هيٺان ڪاٺ جون ڪرسيون سجائي رکيون ويون هيون، هي ڪرسيون بانس جي لڪڙن مان ٺاهيون ويون هيون. ڪٿي ڪٿي تہ هوٽلن جي اڳيان سامونڊي ڪناري سان، ناريلن جي وڻن جي هيٺان تہ صوفا پڻ رکيل هيا. جيڪو بہ ماڻھو ٻاهرويھي ماحول جو مزو وٺڻ چاهي تہ وٺي سگهي پيو. مون مٿي جو نگاھہ ڪئي تہ موسم بھاران ۽ مھربان هئي. آسمان ڪڪرن جي گهيري ۾ لُٽجي ويو هو. ڪارا بادل هن ڌرتيءَ تي مسڪرائي هڪٻئي سان راند روند ۾ مست هيا.
بيچ ۾ بھاري لڳي پئي هئي. واھہ جو ميلو لڳل هيو. هر طرف بتيلا، جديد مشينن وارا پاڻي جا ننڍا توڙي وڏا جھاز نظر پئي آيا. جاني ۽ ڊاڪٽر بہ انگريزن جي ڪلچر جي پوئواري ڪندي پنھنجون شرٽون لاهي ڇڏيون هيون. پنھنجا سينا تاڻي ائين هلي رهيا هيا. ڄڻ ڪي پھلوان ڪا ملھہ ماري آيا هجن. هنن جوانن جون ڪشاديون ڇاتيون نہ هيون، ڄڻ تہ ڪي ڪاتيون هيون. ان اهو ممڪن هيو تہ ڪٿي مغرور ناريون هنن کي هاءِ جيڪ نہ ڪري وڃن. اسان ائين ئي پنڌ ڪندا، اڳتي سامونڊي ڪناري ڏانھن وڌي رهيا هياسين. ڇو تہ هن موسم ۾ اسان کي سمونڊ جي ڇڪ ٿي رهي هئي.
سامھون کان ڏٺوسين تہ ٽوٻن جو دڪان آهي. جن وٽ آڪسيجن گئس جا سلينڊر پيا آهن. دڪاندار پاڻي ۾ تيراڪيون ڪرائڻ لاءِ چئن نوجوانن کي پٺن تي آڪسيجن (ساھہ کڻڻ وارا) سيلينڊر ٻڌي، هنن کي هدايتون ڏيندي تياري ڪرائي رهيو هو. اسان بہ انھن جي مٿان اچي بيھي اهو تماشو ڏسڻ لڳاسين تہ ڏسون هي پنجابي ڇورا ڪيئن ٿا سمونڊ ۾ تيراڪي ڪن.
هي نوجوان پاڻ ۾ پنجابي ۾ ڳالھائي رهيا هيا. سمونڊ جي جنھن ڪناري تان هنن کي لاهن پيا. اتي سيمينٽ جي وڏي ڏاڪڻ هئي، جنھن جي ڏاڪن تي هي ڇوڪرا ويٺا هيا. پريان ٿوري نگاھہ وڌيسين تہ حيران ۽ پريشان ٿي وياسين. ڇا ڏٺوسين تہ هڪڙي ننڍڙي ٻار کي زوري سمونڊ ۾ تيراڪي ڪرائي پئي وڃي. هي عمل ٻارِڙي جي مرضي جي خلاف هيو. ڇو تہ ٻارڙو ان تيراڪي مان لطف اندوز نہ ٿي رهيو هو بلڪ روئي پيو. هي اٺن ڏهن سالن جو ٻارڙو هيو. پر هن جي والدين جي مرضي هئي تہ هو غوطاخوري ڪري مزو وٺي پر ٻارڙو صفا موڊ ۾ نہ هيو. منھنجي ڪيمرا مسلسل ٻارڙي جي رڪارڊنگ ڪري رهي هئي. پر ٻارڙو روئي رهيو هو ۽ هن جو گائيڊ هن کي پنھنجي هٿن سان پڪڙي سمونڊ جي تيراڪي ڪرائي رهيو هو. مون کي ان گائيڊ تي ۽ ان جي والدين تي ڏاڍي ڪاوڙ پئي آئي، جاني بہ ان ڳالھہ سان متفق هيو تہ ائين ٻارڙي کي هن جي مرضي بنا سمونڊ جي پاڻي تي گائيڊ جي حوالي نہ ڪرڻ گهرجي.
خير جڏهن ٻارڙي روئڻ کان بس نہ ڪئي ۽ مسلسل احتجاج ڪندو رهيو تہ نيٺ ٻارڙي کي هن پاڻي مان ڪڍي ٻاهر آندو ويو. پر ٻارڙو پاڻيءَ کان ٻاهر نڪرڻ جي باوجود بہ روئي رهيو هيو. جنھن مان اهو اندازو ڪري سگهجي پيو تہ ٻارڙي کي سمونڊ جي پاڻيءَ مان ڪيڏو ڊپ پئي لڳو.
پنجاپي ڇوڪرا هاڻي سمونڊ ۾ لھڻ لاءِ سندرو ٻڌي تيار ٿي بيٺا هيا. انھن پٺين جي پويان آڪسيجن جا سلينڊر لڳائي وات ۾ ساھہ کڻڻ وارا آلات بہ لڳائي چڪا هيا.
هن قسم جي تيراڪي ڪرڻ جي بہ ڪافي وڏي ٽڪيٽ هئي، جيڪا هر ڪو ماڻھو افورڊ نہ پيو ڪري سگهي. جڏهن انھن چئن ئي ڄڻن کي پاڻي ۾ لاٿو ويو تہ انھن مان ٽي ڄڻا تہ ظاهري طور تي خوش نظر اچي رهيا هيا، پر هڪڙو منجهيل منجهيل پئي لڳو.
پرگائيڊ ان ڇوڪري کي بہ هيٺ لاٿو. هڪڙي گائيڊ وٽ ٻہ ٻہ ڄڻا هيا، جيڪو ٻنھي کي پٺاڻن کان وٺي سمونڊ ۾ ائين ڪاهي وڃي پيو جيئن ڪو هاري ٻن ڏاندن جي وچ ۾ ڏاندن کي جهلي هلندو آهي. گائيڊ سمونڊ ۾ مٿاڇري تي انھن کي ٿورو اڳيان وٺي سمونڊ جو مزو وٺرائي رهيو هو. هن چئن ئي ڇوڪرن کي تيراڪي وارو ڪاري رنگ جو سوٽ پارايو ويو هو، جنھن جي ڪلھن تي ڦڪي رنگ جو مونو سلائي ٿيل هيو. ڇورا سمونڊ ۾ لھڻ کان پوءِ ڊپ ۾ وڪوڙجي ويا ها. جيڪڏهن گائيڊ رڳو هٿ ڪڍين ها تہ هو ايڏيون رڙيون ڪن ها جو سڄو ڦي ڦي آئلينڊ ٻڌي ها. اسان ان سڄي تماشي جو مفت ۾ مزو وٺي لطف اندوز ٿي رهيا هياسين. سانون ڪي...