سفرناما

ٿائيلينڊ جا ٿاڪَ

ٿائيلينڊ دنيا جو اھو ملڪ آھي جيڪو ڪڏھن بہ ڌارين جي غلاميءَ ۾ نہ رھيو آھي ۽ ٿائي لفظ جي معني ئي آزاد آھي. بلوچ صحبت ٿائي ماڻھن جي سڀاءَ کي سھڻي نموني بيان ڪيو آھي. ھن ڪتاب ۾ ٿائيلينڊ جي خوبصورتين، اتان جي صفائي سٿرائي، آزادي ۽ اتان جي ماڻھن کي منفرد انداز سان لکيو آھي. ھي ھڪ اھڙو دلچسپ سفرنامو آھي جيڪو نائيٽ ڪلبن جي رنگين حسناڪين کان وٺي قدرتي جزيرن ۽ سامونڊي بيچ جي اھڙي تہ خوبصورت منظر نگاري ڪري ٿو جو عام پڙھندڙ کان وٺي تخليقي صلاحيت رکندڙ شاعر اديب ۽ ليکڪ پڻ ان منظر نگاري مان نڪور تخيلقون پيدا ڪري سگهن ٿا.

Title Cover of book Thailand jaa thaak

شيطان ٽيڪسي وارو

سج لھڻ کان پوءِ هون بہ پياڪ پنھنجي هوش ۾ نہ هوندا آهن. بلڪہ مستي ۾ مست هوندا آهن. پر اسان پو بہ پنھنجي هوش حواس ۾ هئاسين. هر ملڪ جي رولاڪين جو بہ پنھنجو پنھنجو الڳ منفرد مقام ۽ مزو هوندو آهي. ڀنل روڊ، رستا، آليون گهٽيون، جهڙالي موسم، رات جي اونداهي، مٿان برساتي ڦڙ ڦڙ، بلبن جي جهيڻي روشني، ويران واٽون، اداس آکيرا، نراس نويڪلايون، اهي سڀ ڪيفيتون ملي ڪري اسان وارين رولاڪين جي وجود کي چار چنڊ لڳائي رهيون هيون. برسات تيز ٿي ويئي هئي. اسان جو اندر ٻاهر سڄو ڀڄي ويو هو. دوستن کي گذارش ڪئي سين تہ هاڻي پنڌ نہ ڪري سگهبو، ٽيڪسي يا رڪشو پڪڙيو تہ بھتر. اسان کي هڪڙي مارڪيٽ وڃڻو هو جنھن جو نالو مون کي ياد نہ ٿو پوي، جيسيتائين ٽيڪسي يا رڪشو وغيرہ پڪڙيون يا روڪڻ ۾ ڪامياب وڃون، تيسين هلندا رهياسين، ڪڏهن روڊ جي اتر ٿي وياسين تہ ڪڏهن ڏکڻ . ڪٿي ويران اونداهين رستن تان گذرون پيا تہ ڪٿي وري رونقن ۽ روشنين جي دنيا مان نڪري نروار ٿيون پيا.
هڪ اڌ رڪشي واري کي بيھاري، ان سان بہ ڳالھايوسين پر ڪنھن کي اها ڳالھہ سمجهہ ۾ نہ پئي اچي. سو آخر جڏهن مينھن بہ بيزار ڪيو ۽ ٿڪاوٽ بہ ٿي ۽ قدرت بہ مھربان ٿي ۽ سامھون نظر ڪئيسن تہ هڪڙي ٽيڪسي بيٺل نظر آئي، ان جي ڊرائيور سان ڳالھايوسين. هن سان بارگيننگ ڪرڻ کان پوءِ اسان هن جي ٽيڪسي ۾ ويھي رهياسين. ياد رکو تہ هتان جا ٽيڪسي ڊرائيور وڏا شيطان آهن، ان ڪري جيترو ٿي سگهي انھن کان ضرور بچجو. توهان کي گريب اي ٽيڪسي وارن کان ٽيڪسي گهرائڻ گهرجي يا اوبر وارن کان. هن ٽيڪسي واري اسان کي چيو،” تہ ان بازار ۾ ڇو ٿا وڃو. اتي تہ همجنس پرستي ٿيندي آهي.“
”واقعي ئي.“ ڊاڪٽر رڙ ڪري پڇيو.
اسان حيرت ۾ پئجي ويا هياسين. ٿوري دير ۾ اسان پنھنجو فيصلو مٽائڻ وارا هياسين پر پوءِ ڪجهہ دوستن جي صلاح هئي تہ هي ڊرائيور پنھنجي ڪميشن جي چڪر ۾ اسان کي گمراھہ ڪري پيو. ان ڪري هن جي ڳالھين ۾ ناهي اچڻو. سو هن کي چيوسين تہ، ”اسان ان ئي بازار ۾ وينداسين، تون هل بس.“
جڏهن اسان هن جي ڳالھہ نہ مڃي تہ هو مجبورن ان ڏسيل منزل ڏانھن هلڻ لڳو. اسان بہ گوگل ميپ آن ڪري ڇڏيو هو. ڇو تہ هاڻي اسان کي شڪ جوآرس وڪوڙي ويو هو. هو شارٽ ڪٽ ڪندو، مختلف رستن کان ٿيندو نيٺ اچي اسان کي ان بازار جي گهٽي جي منڍ ۾ بيھاريو. برسات هئي جا رڪجڻ جو نالو ئي نہ پئي وٺي، هن مھل تہ ويتر برسات تيز ٿي وئي هئي. سوچون پيا تہ ان برسات ۾ هيٺ روڊ تي ڪيئن لھون. پر پوءِ بہ لھي پيا سين. روڊ تي پاڻي هيو. پاڻي جي ڪري اسان جا بوٽ پُسي/ڀِڄي ويا هيا ۽ اسان پڻ ڀِڄي ويا هياسين.