انگريزياڻين کي ٽڪر جو فائدو
هي انگريز ايڏي تہ خود اعتمادي سان سمونڊ ۾ تري رهيا هيا جو اسان سڀ حيران ٿي وياسين. تہ يار مرد تہ مرد پر عورتون بہ پنھنجو مٽ پاڻ هيون. ايڏيون بھادر عورتون سمونڊ ۾ وهنجي رهيون هيون ۽ اسان مرد هوندي بہ ڊڄون پيا. ڇوڪرين کي فقط برا ۽ پينٽي پاتل هيئي باقي سڄي جسم تي ڪجهہ بہ نہ هيو.
هنن لاءِ اهو مسئلو ئي نہ هيو تہ هيترن مردن ۾ اهي سرعام وهنجي رهيون آهن. لائوڊ اسپيڪر تان اطلاع/اعلان ڪندڙ همراھہ اهو بہ اعلان ڪيو تہ،”ياد رکو تہ جنھن کي بہ وهنجڻ اچي، اهو ئي سمونڊ ۾ لھي باقي ٻيا نہ لھن، پر جيڪڏهن ٻين کي بہ وهنجڻ جو شوق آهي تہ اهي لائيف جيڪٽ پائي پوءِ لھن.“ ان اعلان کان پوءِ اسان جو دوست ڊاڪٽر بہ تيار ٿي ويو ۽ چوڻ لڳو،”تہ يار مان بہ هيٺ وڃان ٿو وهنجڻ، اهڙا پيارا ماڻھو وهنجن ٿا، باقي اسان ڏوھہ ڪيو.“ ان کان اڳ ۾ جو ڊاڪٽر کي روڪيون، هن کي منع ڪيون، هن ڪنھن سان بہ صلاح ڪرڻ جي بغير ئي، جھاز جي مٿان ئي سمونڊ ۾ ٽپ ڏيئي ويھي رهيو ۽ اسان روڪيندي بہ نہ روڪي سگهياسين.
سو ڊاڪٽر جي ان فيصلي اسان کي ڇرڪائي ڇڏيو هو. اسان اڃان ان ٻڏتر ۾ ئي هئاسين تہ ڊاڪٽر اوچتو جھاز مان سمونڊ ۾ ايڏو تڪڙو ٽپو ڏنو جو وڃي ذري گهٽ انھن ٻنھي انگريزياڻين سان ٽڪرايو. ان تي اسان بہ مٿان رڙيون ڪري چيو تہ،”ڊاڪٽر خيال ڪر، ڪٿي وڃي ٽڪر هنيو ٿئي.“ ڊاڪٽر کي ڄڻ خبر نہ چار.
سو هن پاڻيءَ جي ٽٻي مان فارغ ٿي مٿي منھن ڪڍي چيو تہ،”ڇا ٿيو“؟ چيوسين تہ،”ڊاڪٽر! ٿورو پوئتي ڏس.“ ڊاڪٽر جيئن ئي پوئتي مُڙي ڏٺو تہ هن سان بلڪل گڏوگڏ اهي ٻيئي انگريزياڻيون مرڪي، ڊاڪٽر کي گهوري رهيون هيون. ڊاڪٽر کي ان ٽپي مان اهو فائدو ضرور ٿيو هو تہ انگريزياڻين سان جيڪي مرد هيا اهي ڊاڪٽر جي ٽپي ڏيڻ مھل ئي سمجهي ويا هيا تہ همراھہ نئون تيراڪ بہ آهي تہ شوقين مڙس بہ. ڊاڪٽر جو مطلب ئي اهو هيو. سو هو پنھنجي مقصد ۾ ڪامياب ويو هو. پر مان سچ تہ حيرت ۾ پئجي ويو هيس ۽ ڊاڪٽر کي سمونڊ ۾ ترندو ڏسي مون جاني کي چيو تہ، ”يار جاني، ڊاڪٽر کي ترڻ اچي ٿو. وڏي ڳالھہ آهي هو سمونڊ ۾ وهنجي ٿو، اسان وهنجون تہ ٻڏي مرون.“ جاني ڳالھہ کي سمجهي ويو هو، ان ڪري هن کلندي جواب ڏنو تہ،” سائين! ڊاڪٽر وڏو تارو آهي. ان ڪري ڇڏيوس ڀلي پيو مزو وٺي.“