منهنجي شهرن جا سڀ رستا اغوا ٿي ويا آهن،
کوڙ اَٽوٽ ۽ پوتر ناتا اغوا ٿي ويا آهن.
ڪاٽيل ڄڀ سان دانهن ڪري تاريخ چوي ٿي اڄ ڀي:
”منهنجي وِچ مان سچ جا صفحا اغوا ٿي ويا آهن.“
پنهنجي اکين جي دروازن جا زوريءَ تالا ٽوڙي،
رات به نيڻن مان ڪجهه سپنا اغوا ٿي ويا آهن.
ڏينهن-ڏِٺي جو؛ ڄڻ ڪنهن سُندر ڇوريءَ وانگر هُن جا-
روشن لمحا، ڪومل لهجا اغوا ٿي ويا آهن.
جوڀن-مکڙيون، مُرڪون، خوشيون، نيڻ، چميون، گلَ، پوپٽ،
۽ ٻيا ڇا ڇا مَنَ جا اڌما اغوا ٿي ويا آهن.
ڏِسندي ڏِسندي؛ گورين-هَٿ مان آئينا ويا کِسڪي،
ڄاتائون ته، هُو اصلي چهرا اغوا ٿي ويا آهن.
حسرت ساڻ ڏٺم جو هُن جي چهري منجهه چتائي؛
سُڌِّ پئي ته سڃاڻپ-رشتا اغوا ٿي ويا آهن.
بدر لڳايا ها جي ڏاڍي چاهت ساڻ اڱڻ تي،
اڄ سي مينديءَ جا سڀ ٻوٽا اغوا ٿي ويا آهن.