زندگيءَ جي روڳ کي، ڪنهن ڀي سڃاتو ڪين ڪي،
ظاهري کِل-ڀوڳ کي، ڪنهن ڀي سڃاتو ڪين ڪي.
پاتو مرڪن جو اسان رنگين لبادو آ، مگر-
دل جي ڪاري سوڳ کي، ڪنهن ڀي سڃاتو ڪين ڪي.
روپ جي پهروپ سان قائل ڪري ويو لوڪ کي،
هُن فريبي ڦوڳ کي، ڪنهن ڀي سڃاتو ڪين ڪي.
ڪيئن پَئي گذري حياتي، ڪيئن پيو ڪَٽجي سفر؟
سور جي سهيوڳ کي، ڪنهن ڀي سڃاتو ڪين ڪي.
ظاهرا ً آهيون جدا، دنيا اهو ڄاتو بدر!
سِڪَّ جي سنجوڳ کي، ڪنهن ڀي سڃاتو ڪين ڪي.