دُکي التجائن کان ڳوڙها ڳڙي پيا،
ته ارڏين ادائن کان ڳوڙها ڳڙي پيا.
هُو جيونَ سفر ۾ جڏهن اجنبي ٿيو،
اسان جي وفائن کان ڳوڙها ڳڙي پيا.
چيئين پنهنجي جيڏين کي: ”ڪهڙو بدر شاهه؟“
سمورين سزائن کان ڳوڙها ڳڙي پيا.
جڏهن دَر پٺيان هُن جو چهرو لِڪي ويو،
تڏهن ڪِن نگاهن کان ڳوڙها ڳڙي پيا.
ڪري بند ڪَنَ هُو جو مَڌ-گَهر+ کان گذريا،
ته مَڌ-گر+ صدائن کان ڳوڙها ڳڙي پيا.
پيل ڀاڪرين ڪنڌ ڪسجي جتي ويا،
اتان جي هَوائن کان ڳوڙها ڳڙي پيا.
ڏِسي موٽندو شام جو گهرِ پکين کي؛
وطن جي فضائن کان ڳوڙها ڳڙي پيا.
+مَڌ-گَهر= شراب خانو ، +مَڌ-گَر = شرابي