ننڊَ رَستن کي ڪو ته جاڳائي!
پنهنجي قدمن کي ڪو ته جاڳائي!
ڪيڏي وحشت ٿئي ٿي اوندهه ۾،
گهر جي بَلبن کي ڪو ته جاڳائي!
زخم دل جا وڃن سڀئي ڀَرجي،
هُن جي مرڪن کي ڪو ته جاڳائي!
پيار منهنجي جي آ سُتل تاريخ،
اُن جي وَرقن کي ڪو ته جاڳائي!
پاڻُ پنهنجو لڀي وڃي مون کي،
منهنجي سپنن کي ڪو ته جاڳائي!
هُن کي پُڇڻو آ خواب جو تعبير،
دوست! پَٿرن کي ڪو ته جاڳائي!
مان هِنن سان گُهران ٿو ڳالهائڻ،
هِن دَريچن کي ڪو ته جاڳائي!
ڪير ٻُڌندو هي ٽَهڪ چُوڙين جا؟
اڳ ۾ ٻوڙن کي ڪو ته جاڳائي!
پنهنجي صورت ڏِسڻ ٿو چاهيان مان،
بند اکين کي ڪو ته جاڳائي!