نصيب رئندا رهيا مَلال جي گهٽيءَ ۾،
عذاب لهندا رهيا زوال جي گهٽيءَ ۾.
اسان جي سامهن حجاب ۾ جڏهن هُو آئي؛
جواب رلندا رهيا سوال جي گهٽيءَ ۾.
نظر نظر سان مِلائي، جو پئي هُو مرڪي؛
غزل ڪي جُڙندا رهيا خيال جي گهٽيءَ ۾.
عبادتن جي پَئي جي دل ۾ جاڳي خواهش،
ته سجدا ٿيندا رهيا جمال جي گهٽيءَ ۾.
جڏهن به دنيا جي غم کان آ مِلي ڪا فرصت،
مِلاپ ٿيندا رهيا گهڙيال جي گهٽيءَ ۾.
خمار اَبدي مِلي وڃي ڪو، بدر! اُن لئه-
فقير پِنندا رهيا ڪلال جي گهٽيءَ ۾.