شاعري

اُڃَ جو آسمانُ

نئون ڪتاب ”اڃ جو آسمان“ اوهان اڳيان پيش آهي. غزلن جي هن خوبصورت مجموعي جو تخليقڪار بدر شاهه آهي. بدر شاهه پنهنجي ٽهيءَ جو هِڪُ سنجيده ۽ سُڄاڻ شاعِرُ آهي. غزلُ سندس اندرَ جي اظهارَ جو مضبوط حوالو آهي ۽ هُنَ گهڻي قدر غزلَ ئي لکيا آهن. بدر شاهه جي شاعراڻي اوسر سنڌي ادبي سنگت ڪراچيءَ جي تنقيدي نشستن ذريعي ٿي آهي. سندس غزلن ۾ سندس اندرَ جون اڪيلائيون ۽ سماجَ پاران ڏنلَ گهاوَ محسوس ڪَري سگهجن ٿا. اسين سمجھون ٿا ته بدر شاهه جي شاعريءَ جو هي پهريون ڪِتابُ سنجيده شاعريءَ تي نِگاهه رکندڙَ نقادن ۽ پِڻُ پڙهندڙن جي توجهه جو مرڪز بڻجندو.
  • 4.5/5.0
  • 1537
  • 729
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • بدر شاهه
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book اُڃَ جو آسمانُ

خط جا پُرزا ميڙي رهيو هو،

خط جا پُرزا ميڙي رهيو هو،
لفظن-لاشا ميڙي رهيو هو.

وِکري وئي هر منزل هُن کان،
هاڻِ هُو نعرا ميڙي رهيو هو.

ڪمرو سانجهيءَ کان پهريون ئي،
سِج جا ڪِرڻا ميڙي رهيو هو.

هُوءَ سَرتين سان ويئي ڇَٽيندي،
ٽَهڪ سي سُرها ميڙي رهيو هو.

بُک جي چادر اوڍي ٻَچن تي،
روزيءَ اُلڪا ميڙي رهيو هو.

نينگرُ؛ پوپٽ، رانديڪن لئه-
راهه جا نوحا ميڙي رهيو هو.

مِينهُن؛ ڪچو گهرُ ٽُٽل دَريون-دَر،
شاعرُ نغما ميڙي رهيو هو!

پيارُ اسان جو دل-آڳُر تان،
ڌوڪا؛ شيشا ميڙي رهيو هو.

هُو ته دعائن ساڻُ شهرِ ويو،
ڳوٺُ وڇوڙا ميڙي رهيو هو.

بدرُ ڏِٺم اڄ، هڪ چانئٺ تان،
زخمي سجدا ميڙي رهيو هو!