راهون روشن، رهبر انڌا،
ماڻهو ماٺِ، مقدّر انڌا.
ڏيڍيءَ ۾ چوڙين جا ٽُڪرا،
لال حويليءَ جا دَر انڌا.
لمحو لمحو رَت اوڳاڇي،
راتيون، ڏينهن، ڪلينڊر انڌا.
چنڊ- مُکيءَ جو چهرو زخمي،
هَٿَّ حرامي، پَٿّر انڌا.
هُو جسم ته آهي آئينو
هِن ڳوٺ سڄي جا گَهر انڌا.
اندر آڳر تي بد فعلي،
مسجد، گرجا، مَندر انڌا.
مُرڪن ۽ لڙڪن جون ڳالهيون،
روشنين جا لشڪر انڌا.
هڪڙو شخص ويو جئن وڇڙي،
ٿي پيا سارا منظر انڌا!