شاعري

اُڃَ جو آسمانُ

نئون ڪتاب ”اڃ جو آسمان“ اوهان اڳيان پيش آهي. غزلن جي هن خوبصورت مجموعي جو تخليقڪار بدر شاهه آهي. بدر شاهه پنهنجي ٽهيءَ جو هِڪُ سنجيده ۽ سُڄاڻ شاعِرُ آهي. غزلُ سندس اندرَ جي اظهارَ جو مضبوط حوالو آهي ۽ هُنَ گهڻي قدر غزلَ ئي لکيا آهن. بدر شاهه جي شاعراڻي اوسر سنڌي ادبي سنگت ڪراچيءَ جي تنقيدي نشستن ذريعي ٿي آهي. سندس غزلن ۾ سندس اندرَ جون اڪيلائيون ۽ سماجَ پاران ڏنلَ گهاوَ محسوس ڪَري سگهجن ٿا. اسين سمجھون ٿا ته بدر شاهه جي شاعريءَ جو هي پهريون ڪِتابُ سنجيده شاعريءَ تي نِگاهه رکندڙَ نقادن ۽ پِڻُ پڙهندڙن جي توجهه جو مرڪز بڻجندو.
  • 4.5/5.0
  • 1537
  • 729
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • بدر شاهه
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book اُڃَ جو آسمانُ

منهنجي ڪمري جون تنهايون ڇا ٿيون ڳولهن،

منهنجي ڪمري جون تنهايون ڇا ٿيون ڳولهن،
هي سَنّاٽا ۽ خاموشيون ڇا ٿيون ڳولهن؟

ڀٽڪيل راهيءَ وانگر موٽي نيڻ اچن ٿا،
پوءِ به دروازي جون جهاتيون ڇا ٿيون ڳولهن؟

بادل؛ منهنجي محبوبا جئن بي حِس آهن،
اڀ تي؛ ٿَر جون نظرون پياسيون ڇا ٿيون ڳولهن؟

ڪير ويو آ لهرن جي ڀاڪر مان نڪري؟
ساحل تي ساگر جون ٻاهون ڇا ٿيون ڳولهن؟

آرسين جا عڪس ته ڪوئي ويو چورائي،
روز اچي هت چنڊ جون راهون ڇا ٿيون ڳولهن؟

چار ئي پهر؛ چپن جي چائنٺ تي هُو بيهي،
موتئي-مَهڪ ۾ ويڙهيل آهون ڇا ٿيون ڳولهن؟

پاڻ وساري آيون دانهون هڪ بستر تي،
هِت-هُت هاڻي پنهنجون زبانون ڇا ٿيون ڳولهن؟

ياراڻيون ته گِهٽيءَ جي موڙ تان ٿي ويون اغوا،
رستن تي ته به آتيون-ڇاتيون، ڇا ٿيون ڳولهن؟

وقت ٿيو جو بدر! عذابن ڳولهي ورتئه،
هاڻِ جدائيءَ جون هِي راتيون ڇا ٿيون ڳولهن؟