خوف-ڪفن ۾ ويڙهيلُ ڳوٺ،
انڌيرن ۾ جڪڙيلُ ڳوٺ.
مُکڙين جهڙا نازڪ ماڻهو،
خوشبوئن ۾ وِهتلُ ڳوٺ.
مٿّان چانڊوڪيءَ جي چادر،
هيٺان هر هڪ سُتّلُ ڳوٺ.
راتيان-ڏينهان خواب-سفر ۾،
صدين کان آ بيٺلُ ڳوٺ.
وَسندڙ ويڙها ٿيا ويرانا،
وِک وِک تي آ زخميلُ ڳوٺ.
آشائن جا لاش گهرن ۾،
نيڻن-سامهن اجڙيلُ ڳوٺ.
بدر! لڳي ٿو؛ اڄ ڪلهه توکان-
محبوبا جِئن رُٺّلُ ڳوٺ.