هُن جي بدن ۾ توڙي شرارن جا عڪس ها،
مرڪن ۾ پر اُهي ئي بهارن جا عڪس ها.
ڪلهه جيڪو ايڪسيڊنٽ ۾ هڪ شخص هو مئو؛
ان جي اکين ۾ پنهن جي ئي ٻارن جا عڪس ها.
شاعرَ جي ڊائري جو کڻي اڄ پڙهي ڏٺم،
هر هنڌ، ڪنهن حسينه جي وارن جا عڪس ها.
گهرَ جي مٿان جو موڙُ ڪَٽي چنڊ هو لنگهيو،
بيٺل ڏٺائين دَر تي ڪي سارُن جا عڪس ها.
ساگر-ڪناري مان ئي اڪيلو هئس رڳو،
واريءَ جي ذرّي ذرّي ۾ تارن جا عڪس ها.
تنهائين جي ديوَ ڪُٺو ڪالهه بدر کي،
اڄ ڪيڏا هُن جي قبر تي يارن جا عڪس ها!!