اسين گلابن جي موسمن ۾ پَتيون پَتيون ٿي ويا هون وکري،
پرين! شبابن جي موسمن ۾ پَتيون پَتيون ٿي ويا هون وکري.
سوالَ سَولا هئا اسان جا، مگر اوهان جي چَپن مان نڪتل؛
ڏکين جوابن جي موسمن ۾ پَتيون پَتيون ٿي ويا هون وکري.
محبّتن جا سَلا جي پوکيا هئاسين گڏجي؛ اُهي جڏهن اڄ-
پَڪا، ته لابن جي موسمن ۾ پَتيون پَتيون ٿي ويا هون وکري.
پَهر پَهر جي گَهڙي گَهڙيءَ ۾ اکين جي آڏو آ ڪنهن جي صورت،
حَسين خوابن جي موسمن ۾ پَتيون پَتيون ٿي ويا هون وکري.
ڪڏهن ته پنهنجي چَپن تي مرڪن جون مکڙيون پِئي ٽِڙيون هميشه،
هينئر سرابن جي موسمن ۾ پَتيون پَتيون ٿي ويا هون وکري.
اسان ٿي سمجهيو ته دَرشنن جون دَريون سدائين کليل ئي رهنديون،
مگر حجابن جي موسمن ۾ پَتيون پَتيون ٿي ويا هون وکري.
سڄي حياتيءَ جي ڪوششن سان جو بدر! آندا اسان، اُنهن ئي-
ته انقلابن جي موسمن ۾ پَتيون پَتيون ٿي ويا هون وکري.