بُت بڻيو بيٺو رهيم؛ ۽ زندگي کِلندي رهي،
سارَ تنهنجيءَ ۾ رنم؛ ۽ زندگي کِلندي رهي.
رات جي ماٺار ۾، هينئڙي ڪَئين هورا کڻي،
راهه تنهنجيءَ ۾ رليم؛ ۽ زندگي کِلندي رهي.
جهور پوڙهي ماءُ کي ٻچڙي جي مَيّت جي مٿان؛
رَتُّ روئيندي ڏٺم؛ ۽ زندگي کِلندي رهي.
هاءِ ! جوڀن رات ۾ سِڪ جي سجايل سيج تي-
لڙڪ ساوڻ جيان وُٺم؛ ۽ زندگي کِلندي رهي.
شهر جي بدمست ماڻهن جي هجومن وچَ ۾،
پاڻ کي تنها پَسيم؛ ۽ زندگي کِلندي رهي.
بيوفا جي دَر تان جو ناڪام ٿي موٽيو بدر؛
ڀور تي ويو هو ڀَرم؛ ۽ زندگي کِلندي رهي!