شاعري

اُڃَ جو آسمانُ

نئون ڪتاب ”اڃ جو آسمان“ اوهان اڳيان پيش آهي. غزلن جي هن خوبصورت مجموعي جو تخليقڪار بدر شاهه آهي. بدر شاهه پنهنجي ٽهيءَ جو هِڪُ سنجيده ۽ سُڄاڻ شاعِرُ آهي. غزلُ سندس اندرَ جي اظهارَ جو مضبوط حوالو آهي ۽ هُنَ گهڻي قدر غزلَ ئي لکيا آهن. بدر شاهه جي شاعراڻي اوسر سنڌي ادبي سنگت ڪراچيءَ جي تنقيدي نشستن ذريعي ٿي آهي. سندس غزلن ۾ سندس اندرَ جون اڪيلائيون ۽ سماجَ پاران ڏنلَ گهاوَ محسوس ڪَري سگهجن ٿا. اسين سمجھون ٿا ته بدر شاهه جي شاعريءَ جو هي پهريون ڪِتابُ سنجيده شاعريءَ تي نِگاهه رکندڙَ نقادن ۽ پِڻُ پڙهندڙن جي توجهه جو مرڪز بڻجندو.
  • 4.5/5.0
  • 1537
  • 729
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • بدر شاهه
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book اُڃَ جو آسمانُ

حق آگاهه ويا لُٽجي چانڊوڪين جي پاڇي ۾،

حق آگاهه ويا لُٽجي چانڊوڪين جي پاڇي ۾،
ڇا اتساهه ويا لُٽجي چانڊوڪين جي پاڇي ۾؟

آرهڙَ سجّ مٿان ڇو يارو! هِت الزام ڌريو ٿا؟
هُت ويساهه ويا لُٽجي چانڊوڪين جي پاڇي ۾!

جيون؛ راند آ شطرنج جي هِن راند ۾ اڪثر ماڻهو-
بي پرواهه ويا لُٽجي چانڊوڪين جي پاڇي ۾.

تاريڪيءَ جي ويسهه-گهاتيءَ کي ڇا ساريون؟ جنهن ۾-
سوچيل ٺاهه ويا لُٽجي چانڊوڪين جي پاڇي ۾.

نرم اُجالي جي چادر تي چِٽّ چُمين جا اُڀريا،
۽ ڪي ساهه ويا لُٽجي چانڊوڪين جي پاڇي ۾.

ارمانن جي بازارن جي رونق اُجڙي ويئي،
جو؛ سڀ چاهه ويا لُٽجي چانڊوڪين جي پاڇي ۾.

او بدر ڪوي! هن ’ڪاڪ محل‘ ۾ تو جهڙا ڪيئي،
دل-درياهه ويا لُٽجي چانڊوڪين جي پاڇي ۾.