او سَکي ! ڪجهه مُسڪراءِ؛ ڌرتي ٽانڊا ٿي وئي،
پياس صحرا جي اُجهاءِ؛ ڌرتي ٽانڊا ٿي وئي.
پنهنجي جوڀن مان پيار سانوري! ساغرَ ڀَري،
نيڻ نيڻن سان مِلاءِ؛ ڌرتي ٽانڊا ٿي وئي.
ويا سُڪي چاهت جا باغ ۽ ڪَليون ڪُوماڻيون،
يا خدا بارش وَساءِ؛ ڌرتي ٽانڊا ٿي وئي.
ٿي اُڏامي پيئي ڊاڳ اڄ سنڌوءَ جي پيٽ ۾،
راڳيا! سارنگ ڳاءِ؛ ڌرتي ٽانڊا ٿي وئي.
ڇا، ڪِريا اڀ تان شهاب يا ڪي بم گولا وَسيا،
ڪهڙي ڪارڻ کان ٻُڌاءِ؛ ڌرتي ٽانڊا ٿي وئي.
هَلُ هلي او بدرشاهه! سُونهن-دُواري گهرُ اَڏيون،
ٻي ڪا اهڙي ناهي جاءِ؛ ڌرتي ٽانڊا ٿي وئي.