شاعري

اُڃَ جو آسمانُ

نئون ڪتاب ”اڃ جو آسمان“ اوهان اڳيان پيش آهي. غزلن جي هن خوبصورت مجموعي جو تخليقڪار بدر شاهه آهي. بدر شاهه پنهنجي ٽهيءَ جو هِڪُ سنجيده ۽ سُڄاڻ شاعِرُ آهي. غزلُ سندس اندرَ جي اظهارَ جو مضبوط حوالو آهي ۽ هُنَ گهڻي قدر غزلَ ئي لکيا آهن. بدر شاهه جي شاعراڻي اوسر سنڌي ادبي سنگت ڪراچيءَ جي تنقيدي نشستن ذريعي ٿي آهي. سندس غزلن ۾ سندس اندرَ جون اڪيلائيون ۽ سماجَ پاران ڏنلَ گهاوَ محسوس ڪَري سگهجن ٿا. اسين سمجھون ٿا ته بدر شاهه جي شاعريءَ جو هي پهريون ڪِتابُ سنجيده شاعريءَ تي نِگاهه رکندڙَ نقادن ۽ پِڻُ پڙهندڙن جي توجهه جو مرڪز بڻجندو.
  • 4.5/5.0
  • 1537
  • 729
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • بدر شاهه
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book اُڃَ جو آسمانُ

منهنجي خوشين جون خودڪُشيون ماتم ڪنديون رهيون،

منهنجي خوشين جون خودڪُشيون ماتم ڪنديون رهيون،
دل ۾ سڀيئي دل-لڳيون ماتم ڪنديون رهيون.

سجدن تي؛ تنهنجي دَر اڳيان، مِٽّي ڄمي وئي،
چُپ-چاپ منهنجون بندگيون ماتم ڪنديون رهيون.

سڀ عڪس آئيني ۾ تو بنجر ڏٺا جڏهن؛
توتي ئي تنهنجون بي رخيون ماتم ڪنديون رهيون.

جنهن ڏينهن کان، ڪَمِ ظرف ڪي ساقي بڻيا هئا،
تنهن ڏينهن کان ئي ميڪشيون ماتم ڪنديون رهيون.

ڳايا ڪي اهڙا گيت ها محفل ۾ چوڙين،
هر رات ڪيئي زندگيون ماتم ڪنديون رهيون.

ننڊون کڻي ڪو، پاڻ سان پرديس ويو هليو،
بي خوابين تي دَر-دَريون ماتم ڪنديون رهيون.

دَر ٻاهران پيو بدر کي جيون سڏي، مگر-
ڪمري ۾ پنهنجون بي وَسيون ماتم ڪنديون رهيون!