اسين اوهان جي؛ سَکي! گهٽين ۾ پَتيون پَتيون ٿي وياسين وِکري،
۽ نيڻ پنهنجا رَکي؛ گهٽين ۾ پَتيون پَتيون ٿي وياسين وِکري.
جڏهن اوهان سان مِلڻ ٿيو هو، هئاسين سالم، مگر اوهان جي-
چُڪي چپن مان چَکي، گهٽين ۾ پَتيون پَتيون ٿي وياسين وِکري.
اُلا بڻياسين، نه ڪائي مشعل، اسان سدائين اوهانجي سامهن-
ٻَريل اڱر جيان دکي، گهٽين ۾ پَتيون پَتيون ٿي وياسين وِکري.
ڪياسين سجدا وڃي صنم کي، ۽ پنهنجي دل تي وڏي ادب سان؛
پِرينءَ جو نالو لِکي، گهٽين ۾ پَتيون پَتيون ٿي وياسين وِکري.
اکين، اکين کي چميو اَچانڪ ۽ دل جي آڳر تي برهه واري،
جڏهن کان دونهين دکي، گهٽين ۾ پَتيون پَتيون ٿي وياسين وِکري.
ڏٺيسين يارن جي گفتگو ۾ به بدر! تلخي ۽ بي نيازي،
ڏکن ۾ ڏاڍو ڏکي، گهٽين ۾ پَتيون پَتيون ٿي وياسين وِکري.