اندر جي اوٽ
گلي مل ۽ گهري ڏس جو، به گهرجئيه گُهوٽ ڏيندوسين.
نه پٿراڻيون پلنگ مون وٽ، نڪي ڪي گلم غاليچا،
سُمهڻ لاءِ سڄڻ سائين، جهلي ٻئي جوٽ ڏيندوسين.
جڏهن ايندين مٺا مون وٽ، ته کائڻ لئه مٺيون مانيون،
۽ پيئڻ لئه پرين پيارا، لسيءَ جا لوٽ ڏيندوسين.
چُمي هٿ پير چپ تنهنجا، پرين پنبڻين سان پوڄيندس،
نه پيارا پيار جي ڪڏهن، ٿيڻ ڪا کوٽ ڏيندوسين.
کپئه جي ماس ‘سانگي’ جو، ته ڪاتيون ڪَپ کڻيو اچجان،
جسم مان پو جتان چوندين، وڍيو پيو ٻوٽ ڏيندوسين.