ٻُڌين آهون ته ڇا ٿيندو
ٻُٽيون منهنجون نه ڇڏيئن جي، ٻکن ٻانهون ته ڇا ٿيندو.
رڳو تنهنجي طرف کان ئي، کُليا گس ۽ گهٽيون گهرجن،
دنيا وارن جي روڪيون هت، سندم راهون ته ڇا ٿيندو.
مٺا مونکي رڳو تنهنجي کپي محبت زيارت ٿي،
اُنهي تان ڪي چڙي چريا، ڪندا ڪاهون ته ڇا ٿيندو.
سِڪائي سونهن پنهنجي کان، مٺا مون کي نه مارج تون،
ڀلا جي بند ٿي ويئيون، سندم واهون ته ڇا ٿيندو.
جڏهن ماڻهو اچي چوندئي، سندئي ‘سانگي’ گذاري ويو،
ڏئي اڇنگار پو روئيندي، ڪندين دانهون ته ڇا ٿيندو.