پ پ پ جي 32 هين يوم تاسيس جي موقعي تي لکيل
هن ۾ رت شهيدن جو آ، ڳاڙهو کُنڀو لالئون لال.
رَت ۽ خون جي درياهن مان، جهاڳي جهاڳي نڪتا آهيون،
حق ۽ سچ جون ويڙهون وڙهندي ٿي ويا پڪا پختا آهيون،
اڄ به اهوئي ساڳيو آهي جوش ۽ جذبو جاهه وَ جلال.
قائد جهڙو ليڊر ڪونهي، ليڊر ٻيا ڀي لَک ڏٺاسين،
گنجا گوڏر گدڙ گيدي، هلڪا جهڙا ڪَک ڏٺاسين،
قائد ڪنهن کان ڪو نه ڪنبيو سو، ملڪن جي لئه آهي مثال.
هڪڙو پل نه هٻڪيو قائد، مهينن ويهن ٽيهن اندر،
گنجي ڪيڏو گند ڪيو آ، فقط چاليهن ڏينهن اندر،
هو ته سدا پي مُرڪيو مهڪيو، هِن ته وڃايا روئي حال.
ڪوڙي آهي ليگ سموري، ڪوڙو تن جو آهي قائد،
سيفو ۽ سرتاج مشاهد، بنجي بيٺا ان تي شاهد،
هوش هڙن کان ويو ڇڏائي ڄڻ ته هلن پيا ڍور بتال.
ڪيڏي پي هت بڪ بڪي جن، سي کائو تنهنجا يار ڪٿي،
ڪيڏانهن ويا اعجاز نثار ۽ هُو ڪتو ڊار ڪٿي،
فوج جي پيرن ۾ سي ڪريا، بنجي وياسي ڀوپا پال.
پي پي پُرزا ٿيئڻي ڪونهي، جنهن جو پاتو ڀُٽي بنياد،
اڄ ڀي لک ڪروڙين ماڻهون، ڪن ٿا ان کي ڪيڏو ياد،
قوم کي گهوري گهور ڏنو جنهن پنهنجو سارو آل عيال.
ڪو نه هٽياسين ڪو نه گهٽياسين، ڪيڏا لاٿا زور ضيا،
قوم ڏنو القاب انهي کي، بي شرم ۽ بي حيا،
جيئي ڀٽو جا نعرا گونجيا هر هنڌ ٿي وئي ڌوم ڌمال.
مُلڪ سڄي مان مُشرف توکي، ٿورو ٿڪو مان کپي،
ماڻهن کي ٿو جلدي جلدي چونڊن جو اعلان کپي،
تون ته فقط هڪ فوجي آهين، ملڪ جي سرحد وڃي سنڀال.
عهد وفا جي ڏينهن تي ‘سانگي’ پاڻ سڀئي ٿا عهد ڪريون،
جمهوريت جي آڻڻ لاءِ جاري جدوجهد ڪريون،
ڀيڻ اسانجي بادشاهه ٿيندي، ظلم جو ٿيندو نيٺ زوال.