علم
سبق سُرت وارا، سيکاري علم ٿو.
علامه ۽ عُلما، اڪابر ۽ عاقِل،
پويتر پيارا، پَساري علم ٿو.
علم سان ئي ماڻهو، پُڳا چنڊ تي ڏِس،
همت حوصلا سڀ، نِکاري علم ٿو.
علم سان ئي ماڻهو، وڏو مان ماڻي،
ڏيئا ڏات جا پڻ، اُڀاري علم ٿو.
جلا جوت جنهن جي، به جيءُ ۾ جڙي ٿو،
سجائي انهيءَ کي، سينگاري علم ٿو.
علم آدمي کي، امر ٿو بنائي،
جُڳن تائين جڳ ۾، جيئاري علم ٿو.
علم سونهن، ساڃاهه، علم ساک آهي،
ڏِسون ڏاهپن جون، ڏيکاري علم ٿو.
لڪل لياقتن کي، اجاگر ڪري ٿو،
جلالت جهالت، ڌڪاري علم ٿو.
علم ساڻ ‘سانگي’ سچائي وڌي ٿي.
سنواري سڀن کي، سڌاري علم ٿو.