سنڌ سُڪي وئي ساري ڙي
ڪڙيا ڪيٽيون ڪٽ سُڪي ويا
دِلا گهڙا مٽ، سُڪي ويا
ڍنڍون ڍورا ڍٽ، سُڪي ويا
سنڌ سُڪي وئي ساري ڙي
باهه نه ڪنهن ڀي ٻاري ڙي
چاندي هاڻا چيٽ، سُڪي ويا
کڏون کامان کيٽ، سُڪي ويا
بئراجن جا پيٽ، سُڪي ويا
ٻيلا ٻنيون ٻيٽ، سُڪي ويا
توبهه توبهه زاري ڙي
سنڌ سُڪي وئي ساري ڙي
لاڻا ليون لاهه، سُڪي ويا
واٽر ويئريون واهه، سُڪي ويا
ڊٻون ڊاکون ڊاهه، سُڪي ويا
سنڌين جا ڄڻ ساهه، سُڪي ويا
قيامت ٿي وئي ڪاري ڙي
سنڌ سُڪي وئي ساري ڙي
ساوا سهڻا سنگ، سُڪي ويا
ڦوٽاڙي جا ڦنگ، سُڪي ويا
راحت وارا رنگ، سُڪي ويا
ديهن جا ڪُل دنگ، سُڪي ويا
ڳڻتين دلڙي ڳاري ڙي
سنڌ سُڪي وئي ساري ڙي
ڪڻڪون ڪيلا ڪُل، سُڪي ويا
گل گلابي گُل سُڪي ويا
ڦرهين وارا ڦُل سڪي ويا
جهاٻا جهوڙا جُهل سڪي ويا
جَر اکين مان جاري ڙي
سنڌ سُڪي وئي ساري ڙي
ڀونءَ جو هر هڪ ڀاڻ، سُڪي ويو
موج ڀريو مهراڻ، سُڪي ويو
‘سانگي’ سنڌ سان ساڻ، سڪي ويو
مولا موجون آڻ، سُڪي ويو
اُڏري اُن مان واري ڙي
سنڌ سُڪي وئي ساري ڙي
باهه نه ڪنهن ڀي ٻاري ڙي