اندر تولئه آتا آهن
پو به اسان کان وسريو ناهين، اندر تو لئه آتا آهن.
ڳوٺ ڳڙهي ۾ اينداسين پيا، ڦيرا توتان ڏينداسين پيا،
صدقو توتان ٿينداسين پيا، نظريا تنهنجا نينداسين پيا،
ڳيچ هزارين ڳاٽ اوچي سان ڳوٺاڻن اڄ ڳاتا آهن.
ويرين ڪيڏا وار ڪيا، ۽ ڌڙ سِسِين کان ڌارڪيا،
اهنج ڪيا آزار ڪيا، ۽ لاشن جا انبار ڪيا،
تنهنجا توکان ڪو نه ٽُٽُا هي، تو سان نينهن جا ناتا آهن.
تون ته اسانجو جاني قائد، لاکيڻو لافاني قائد،
تو ته ڏني قرباني قائد تنهنجو مٽ نه ثاني قائد،
دل جي دفتر ۾ او دلبر کُليل تنهنجا کاتا آهن.
هر هنڌ هي هوڪارو آهي، قائد ٿيو سوڀارو آهي،
دشمن جو منهن ڪارو آهي، لعنت جو وسڪارو آهي،
توتي اڄ ڀي رحمت آهي، پاپين لئه پاراتا آهن.
تنهنجي لئه ڇاڇا نه پڙهيا ويا، ڪلما ۽ قرآن پڙهيا ويا،
شعرن ۾ ڪئين شان پڙهيا ويا، جذبا ۽ جولان پڙهيا ويا،
ڀٽ ڌڻي خود ڀيڙو توسان، دعاگو تولئه داتا آهن.
ايڪيهه مهينا قيد ڪٽيو تو، مارن کان منهن ڪونه مٽيو تو،
شهادت وارو شان کٽيو تو، پاپ کي پاڙان پاڙ پٽيو تو،
‘سانگي’ جهانگي وانگي سارا، تنهنجا اڄ ٿوراتا آهن.