پڪي ياري
ڪندو مولا پئي هلندي، اها پنهنجي يَڪي ياري.
هلن پيا پيار جا دشمن، کڻيو بڇڙيون ۽ بد نظرون،
گهڻن کي ساڙ ساڙيو آ، گهڻن تاڪُن تَڪي ياري.
لِڪي هن لوڪ ڪافر کان، پرين پيا پاڻ ملنداسين،
سياڻا اڳ چئي ويا ٿئي، سُٺي آهي ڍَڪي ياري.
سڄڻ جي ساٿ تون ڏيندين ته ويران وير پئي وڌندي،
نه چمچن جي چوڻ تي ڪا، ڪڏهن ٿيندي جهڪي ياري.
پِرين بس تون رهو پُختو، هي ‘سانگي’ سر به ڏئي وجهندو،
ٿيڻ سو ڪينڪي ڏيندو، ڪڏهن ڪنهن وٽ شَڪي ياري.