ڪهڙا ڪهڙا
وفائن جا هوڪا، هڻڻ ڪهڙا ڪهڙا.
جڏهن ڀي ٿا جاني، ملون پاڻ ۾ ٻئي،
دلين جا اُتي هن، وڄڻ ڪهڙا ڪهڙا.
ملڻ لئه مٺن جي اڃا انتظاريون،
لنگهن ٿا ته لانگها لنگهڻ ڪهڙا ڪهڙا.
ڏئي قرب ‘سانگي’ ڇنيو ڀي ڇڏين ٿا،
جدائي جا آهن جلڻ ڪهڙا ڪهڙا.
شاعري
ڌرتيءَ لڳن ڌاڙا
هي ڪتاب “ڌرتيءَ لڳن ڌاڙا” محترم سرويچ سجاولي صاحب جي فرزند ۽ سندس ئي دڳ تي هلندڙ ارڏي انقلابي شاعر محترم حبيب الله سانگي سجاولي جو پهريون انقلابي شعري مجموعو آهي. اڄ حبيب الله سانگي ته اسان ۾ناهي رهيو پر سندس شاعري موجود آهي.
- 4.5/5.0
- 6388
- 53
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- حبيب الله سانگي سجاولي
- ڇاپو پھريون
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو
- فهرست
- سنڌ سلامت پاران :
- پنهنجي پاران
- غزل
- ڀارن جا ڌڪ ڪير سهي
- سنگهرون سوڍن پاتيون
- گڏهن وارا گس ڇڏيو
- سون سريکي سنڌڙي
- ڪَنن تان وار واري اڄ
- وٺيو وِسڪيون اچن
- پاور کانپو
- توسان گڏ
- پُر امن
- اوهانجون يار قربانيون
- قلم هي ڪارا لاڪپ ۾
- اها ٿئي قوم هوشو جي
- آمريت کي پئي پالي
- ڀونءَ جا ڀوتار
- اسين ته به وفاقي
- من وري ميمبر ٿيان
- ڪانگن ڪارن نانگن ڪارن
- ڪم انهن جا لاهي ڇڏبا
- وڌيو بي روزگاري جو
- مرون مردار مُرڪي پيو
- ليگلا ٿيا پيپلا
- ڀٽائي سائين
- ننڌڻڪي قوم جا شاعر
- دريا خان پارا
- ٽڪ ساٽ ٽوڙيندا اچون
- ٺڳن جا ٺاٺ ٺٺ آهن
- ڪنن کان قوم ٿي ٻوڙي
- عشق هو يا انقلاب
- سنڌي ماڻهن جي ته الاڇو کسجي ويئي آهي مت
- ٽوڙيون جمود
- رتبا رسال تو ۾
- ڪيڏو خدا ڪنان آ
- تنهنجي ئي تصوير
- اندر جي اوٽ
- ساقي اڃان به سُرڪي
- مغرور محبوب
- منڊيءَ تي ٽِڪ
- چنڊ به توسان لائي لنئون
- پلڪن کي پور پيارا
- رُت سانوڻي
- ڪارا جي هوندا ڪوجها
- شيشي شراب جهڙي
- ڀانئڻ وارو نٿو ڀانئي
- ڀنيءَ برسات ۾
- ياري فريب آهي
- ملوڪ ماڻهو مٺا مٺا ڙي
- بند برقعي ۾ بدن
- ٺار ٺٽي جو
- سڪائي سنڌوءَ کي
- مٺو محبوب
- پڪي ياري
- ڪين ڪنهن جو ڊپ هو
- سڄڻ توکي سڏي ساري
- دل دادلي آ منهنجي
- بي وس ۽ بي گانو
- چرين وانگر
- تجلا ۽ تيج
- سرکيون اکيون محبوب جون
- مُرڪي ملڻ ڏاڍو وڻيو
- بچي مشڪل
- وڙهون سونهن لئه ٿا
- گل گلابي ٿا ڦٽن
- ملڻ ڏاڍو ڪو وڻندو آ
- چنڊ چوڏهينءَ جو
- ڪهڙا ڪهڙا
- وڃي رب پاڪ کي پرتو
- ڳاڙها گلاب جامن
- موت کي آ ڇا مجال
- بندشون ڇالئه
- عرش مٿي آڻيو ڇَڏي
- اکيون
- ٻُڌين آهون ته ڇا ٿيندو
- مٺا عشق توسان
- حياتي
- کلي اسڪول سارا ويا
- گسٽا ٿي وئي سوڀاري
- علم
- لُڙهن پيا لاش لهرن ۾
- ڪمند ڪيئن پوکجي
- نظم
- مٺن مسڪين ماڻهن تان، اڃان قيامت ٽري ڪونهي
- ڌرتيءَ لڳن پيا ڌاڙا
- ڏاڍا تنهنجي ڏاڍاين جا
- ڏاڍو ڏاڍن آهي ڏکايو
- سنڌ سُڪي وئي ساري ڙي
- ڪالاباغ ڊيم
- او ڪافر حاڪم پاڻي ڏيو
- سنڌو دريا وهڻو آهي
- سنڌ جو وزير اعليٰ
- مڪو توڙي مدينو بس الل اعلان ڌرتي آ
- رات ڏٺو ٿم گهوٽ ڀٽائي
- اها ئي قيام ڪاري آ
- جيئين جيئين شاهه لطيف
- وڏيرا ڀوت ڪامورا
- ڏسو سنڌ جيجل وري وار کولي
- لڳن ڏنڊا پيا ڌرتيءَ تي
- ڪبي ڳالهه حق جي
- ڳالهه ڪنهن سان ڪين ڪج
- بگهڙجي حوالي
- اليڪشن اچي پئي
- سنڌي ماڻهن جا ير اڃان اڳوڻا آهن افعال
- ٺڳ لاهور جا
- گناهن جو اڏو
- ادبي سنگت مان ٿيندو ڪڏهن ختم خسارو
- ويهين صدي
- واهه وڏيرا تنهنجا وٽ
- چونڊيل ميمبر سنڌي وڏيرا
- ڀيڻ کي آڻيو تير کٽايو
- محنت ڪش ۽ مڙسي وارا
- واهه واڪندا ماڻهون وتن
- جمعدار جاسوس جاڙا ٿيون
- بندا ڇو بي شرم ٿي ويا؟!
- دم دلا سو آسرو
- وزير ميمبر مشير پنهنجا
- ڇتي جنگ هاڻي ڪا ڇيڙي ڇڏيون
- ورڪرئي سرمايو آ
- ماٺ ڪرڻ کان موت ڀلو آ
- سماج جي ڪجهه ڪردارن تي لکيل ننڍڙا شعر
- صوبيدار
- وڏيرو
- وڪيل
- مختيار ڪار
- صحافي
- ڊاڪٽر
- شخصي شاعري
- جرنيلن جي پيش امام
- اڄ به مارئي قيد ۾ آهي
- ڀٽو بلڪل زنده آهي
- سو ڀٽو پنهنجو شير هو
- غاصب ۽ غدار سڃاڻو
- پلپل توکي پيارا قائد
- شهيد جي قبر
- اسين ته قائد ڀٽي جا ورڪر
- پڳدار مرتضيٰ کي
- شهيد قائد جي ياد ۾
- پيا جهيڙيون جلاد سان
- تون ڀيڻ بينظير
- راڄ ڌڃاڻي راڻي ايندي
- جهرجهنگ ٿي جهونگار ڀٽو
- اندر تولئه آتا آهن
- بينظير زور آهين
- آصف امر ويو ٿي
- سسئي پليجو ايم پي اي ٿيندي
- پ پ پ جي 32 هين يوم تاسيس جي موقعي تي لکيل
- توتي سرخ سلام اُڍيجا
- هڪڙو ئي جڳديش گهڻو هو
- اُڍيجو ملاڻي لشاري
- ورڪر هٿ ۾ واڳ
- مولوي احمد ملااح جي ياد ۾
- مشهور شاعر تنوير عباسي جي ياد ۾
- مجيديءَ کي مڃتا
- ماڻهون مست ملنگ هو ساگر
- ستارو هو مظهر
- گيت
- دشمن ڪري پيو گهيرا، گهيرن کي ٽوڙ سهڻا،
- گيت
- صدين کان سنڌ جي آ، پلپل پُڪار جاني،
- هُجئي جس جاڙا، جبر تي لکين ٿو،
- ڪريو هاڻي تُرت تياريون،
- مارو ماري ٻڌندءِ مُٺيو،
- وائي
- پورهيت گڏ جي پئو،
- مُون نه چيو هو، توکي يار
- ڪوئي نه ڪنهن جو آهي
- دهشت دڌڪا داٻ دريا جا
- اُٿي پيا دولهه ۽ دلدار
- وڍ تون تن جا ڪنڌ ڪپار
- هو پلپل جنهن سان پيار
- پچي ويا جام پاڇاٽا،
- ڀاڪر منجهه ڀريانءِ،
- ترسين ها کن پل،
- نٿا نيڻ رُڪجن،
- اڄ ڏور ويو ٿي ڏيهي،
- دوها
- دوها ::
- چئوسٽا
- چئوسٽا
- ٽيڙو
- ****
وفائن جا هوڪا، هڻڻ ڪهڙا ڪهڙا.
جڏهن ڀي ٿا جاني، ملون پاڻ ۾ ٻئي،
دلين جا اُتي هن، وڄڻ ڪهڙا ڪهڙا.
ملڻ لئه مٺن جي اڃا انتظاريون،
لنگهن ٿا ته لانگها لنگهڻ ڪهڙا ڪهڙا.
ڏئي قرب ‘سانگي’ ڇنيو ڀي ڇڏين ٿا،
جدائي جا آهن جلڻ ڪهڙا ڪهڙا.