تجلا ۽ تيج
سينو فقط ٿو سهڻا، تولائي سيج ڪريان.
بادل جيئان نه آئون، برسان ٿو ڀونءُ سڄي تي،
تڙپان صرف ٿو تولئه، تجلا ۽ تيج ڪريان.
ساري خلق خدا ۽ اُمت رسول جي ۾،
توسان کِلان ڪُڏان ۽ توسان ٿو کيج ڪريان.
ڌرتيون دُنيا ۾ ٻيون ڀي، سنڌڙي سُٺي سڀن کان،
پاڙي ۾ اُن جي پيهي، رَت جا ٿو ريج ڪريان.
وايون ۽ بيت دوها، ڪافيون ڪلام ‘سانگي’،
سهڻي سڄڻ لا گڏ هي، ڪيڏا پيو ڏيج ڪريان.