ڏاڍا تنهنجي ڏاڍاين جا
ماڻهو مهانگاين ۾ مرندي، بم ۽ گولا بڻجي ويا.
پاپي تُنهنجي پاپن جا پڻ، پڌرا ٿي پيا آهن پول،
ٽيڻا ٽيڪس لڳائڻ وارا، هاڻي ڪر تون ٽپڙ گول،
ديس سڄي جا دانا ماڻهو، سازش تنهنجي سمجهي ويا.
تُنهنجا ساٿي سهڪاري سڀ، ٺلها ٺڪر ٺانٺا آهن،
توکي ڀُڳ وجهڻ جي لاءِ، ڀاڳين ڀڳا بانٺا آهن،
غم غصي جا غاصب تولئه، بادل ڀرجي گرجي ويا.
تُنهنجي پاور ۾ او پاپي، پوکن جي لا پاڻي ڪونهي،
ٻاهرين دُنيا ۾ ڀي تو ڪا، عزت محبت ماڻي ڪونهي،
توکي لاهڻ ڊاهڻ لاءِ، گهاٽ گهڻائي گهڙجي ويا.
ڪوڙا ڪرنل ڪوڙو آهين، ڪوڙ سوا ٻيو ڪجهه ڀي ناهين،
پاڻ کي ويٺو پاڻ پڏائين، پاڪ ۽ پوتر صاف سڏائين،
ڪئين ڪروڙن سان هي تُنهنجا، بئنڪ اڪائونٽ ڀرجي ويا.
ليکي چؤکي لهڻي لاءِ، پهرين ڪرتون پاڻ کي پيش،
تون ۽ تُنهنجا فوجي سارا، ڪريو پيا هت ڪيڏا عيش،
جهٽ پٽ ۾ هر جرنل جا ڏس، اٺ اٺ بنگلا اڏجي ويا.
ڇانٽين جي تو آڙ ۾ آمر، لکين ملازم لاهي ڇڏيا،
ڳاڙها ڳڀرو ڳوٺاڻا تو، ڳڻتين اندر ڳاهي ڇڏيا،
روزي جا سڀ رستا راهون، مسڪينن کان کسجي ويا.
ڪرنل ڪريون ٿا اڄ تُنهنجي، سال سڄي جي پوتا ميل،
مار مصيبت مهانگايون ۽، وانگين تي ٻيا وريا ويل،
خاڪي وردين وارا خُوني، ڄاڻ اجهوئي کلجي ويا.
قوم کي هاڻي قابل قيادت، ڏاهي عاقل وِير کپي،
ڪُن مان “سانگي” قوم ڪڍي جا، ناکي بينظير کپي،
باقي سڀني ڀوتارن جا، دم دلاسا پلجي ويا.
نوٽ: فوجي آمر جنرل پرويز مشرف تي لکيل