ڳالهه ڪنهن سان ڪين ڪج
هر ڏهاڙي ڏينهن پون ٿا، هت گڏهن کي يار گج
بُل هڻن ٿا ڀولڙا پر ٿا کٽيو کائن فقير
ڇاپ آنڱوٺي گهڻا، ٿي ويا وري آهن وزير
لوڪ جا لوڌيل سڀئي، ماڻهن مٿي، مڙهيا مشير
جت جمهوري دور ۾ جاهل جيالا ٿين جج
جن جُهڳا ٿيا جهڻ هتي برسات توڙي ٻوڏ ۾
سي اٽي ۽ دال لا، گرجن پيا هت گوڏ ۾
تن وچيون ويهي ڪيون صاحب جي ڏسندي روڏ ۾
هڙ ويا هڙپي رقم هو، روڪ توڙي ڀاڻ ٻج
پُٽ وزيرن جا نڀاڳا، پاس ٿيا جي جيڪ تي
ٿي ويا ڪسٽم ۾ ڀرتي، سي سفارش چيڪ تي
ڪي پي آئي اي ۾ پُڳا، وسڪي بمبئي جي ڪيڪ تي
جي نچوئي نيڻ پڙهيا، تن لئه اُڀريو ڪين سج
اڄ به ڦورن ڦُر مچائي، آهي ڦيڻي ڦوڪ تي
ڀروسو ڀاڳين جو اڄ ڀي آهي اهڙي ڀوڪ تي
شڪ نه ڪنهن آهي ڪيو ڪو هن مُلئين مشڪوڪ تي
ڌن لُٽي ڌاڳا وٽي تن مان ڪري ٿو هو ته حج
ڳالهه ڳڙڪائڻ ڏکي پر ڳالهه ڪنهن سان ڪين ڪج