شهيد جي قبر
ويهينء صديء جو جنهن ۾، ماڻهون وڏو سُتل آ.
هي ڪو رڳو مٽيء جو، ڍوليا نه ڍير آهي،
هن ۾ دفن دنيا جو، دولهه دلير آهي،
ڪانئر ڪنبن ٿا جنهن کان ويڙهاڪ شير آهي،
ميڙو انهيءَ تي اڄ ڀي، ڪيڏو وڏو متل آ.
اڄ ڀي قبر انهيءَ کان، جابر جلاد ڇِرڪن،
خوني خبيث ماڻهون، آمر اناد ڇِرڪن،
شيطان شوم سارا، شودا شداد ڇرڪن،
ناهن ننڊون انهن کي، جن هي ڪيو قتل آ.
اڄ ڀي قبر انهيءَ لا، دلڙيون چريون چريون ڏس،
جن هي ظلم ڪيوسي، ٿي ويا ذريون ذريون ڏس،
ڪن کي مليا نه ڪانڌي، ڪن تي مکيون وريون ڏس،
باقي بچيا جي تن لئه، ڌرتي اڃان تتل آ.
هيءَ جا قبر ڏسو ٿا، ايڏي عظيم آهي،
اڄ جو حسين جنهن ۾ مانجهي مقيم آهي،
جنهن کان سواءِ ڌرتي، ٿي وئي سقيم آهي،
مينار عظمتن جو، رت سان سڄو رتل آ.
اڄ ڀي قبر انهيءَ تي، نعرا جڏهن ٻُرن ٿا،
ايوان آمرن جا، ڀترن جيان ڀُرن ٿا،
ڪن کي پون ٿا دؤرا ۽ ڪي جڄهن جُهرن ٿا،
غاصب غدار هرڪو، غم ۾ اڃان گتل آ.
حق جو امام قائد، راهه نجات آهي،
ايڪيهه سال ٿي ويا، اڄ ڀي حيات آهي،
وائي ڀٽو ڀٽو جي، هر ڪنهن جي وات آهي،
‘سانگي’ انهيءَ جي سڪ کان، بندو نه ڪو بتل آ.
* شهيد قائد جي 21 ورسي تي چيل 4 اپريل 2000ع