موت کي آ ڇا مجال
منهنجو ڪري توسان وصال.
تون کڻي نظرون نهارين،
مان ٿيان هڪدم حلال.
وصف تنهنجي هرڪا واهه وا،
تنهنجو اکيون لازوال.
تنهنجي قربن آ ڪُٺو پر،
تون ته ماڻهو بي مثال.
سعيد ڀانيان سو ڏهاڙو،
جڏهن ڏِسان تنهنجو جمال.
شاعري
ڌرتيءَ لڳن ڌاڙا
هي ڪتاب “ڌرتيءَ لڳن ڌاڙا” محترم سرويچ سجاولي صاحب جي فرزند ۽ سندس ئي دڳ تي هلندڙ ارڏي انقلابي شاعر محترم حبيب الله سانگي سجاولي جو پهريون انقلابي شعري مجموعو آهي. اڄ حبيب الله سانگي ته اسان ۾ناهي رهيو پر سندس شاعري موجود آهي.
- 4.5/5.0
- 6388
- 53
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- حبيب الله سانگي سجاولي
- ڇاپو پھريون
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو
- فهرست
- سنڌ سلامت پاران :
- پنهنجي پاران
- غزل
- ڀارن جا ڌڪ ڪير سهي
- سنگهرون سوڍن پاتيون
- گڏهن وارا گس ڇڏيو
- سون سريکي سنڌڙي
- ڪَنن تان وار واري اڄ
- وٺيو وِسڪيون اچن
- پاور کانپو
- توسان گڏ
- پُر امن
- اوهانجون يار قربانيون
- قلم هي ڪارا لاڪپ ۾
- اها ٿئي قوم هوشو جي
- آمريت کي پئي پالي
- ڀونءَ جا ڀوتار
- اسين ته به وفاقي
- من وري ميمبر ٿيان
- ڪانگن ڪارن نانگن ڪارن
- ڪم انهن جا لاهي ڇڏبا
- وڌيو بي روزگاري جو
- مرون مردار مُرڪي پيو
- ليگلا ٿيا پيپلا
- ڀٽائي سائين
- ننڌڻڪي قوم جا شاعر
- دريا خان پارا
- ٽڪ ساٽ ٽوڙيندا اچون
- ٺڳن جا ٺاٺ ٺٺ آهن
- ڪنن کان قوم ٿي ٻوڙي
- عشق هو يا انقلاب
- سنڌي ماڻهن جي ته الاڇو کسجي ويئي آهي مت
- ٽوڙيون جمود
- رتبا رسال تو ۾
- ڪيڏو خدا ڪنان آ
- تنهنجي ئي تصوير
- اندر جي اوٽ
- ساقي اڃان به سُرڪي
- مغرور محبوب
- منڊيءَ تي ٽِڪ
- چنڊ به توسان لائي لنئون
- پلڪن کي پور پيارا
- رُت سانوڻي
- ڪارا جي هوندا ڪوجها
- شيشي شراب جهڙي
- ڀانئڻ وارو نٿو ڀانئي
- ڀنيءَ برسات ۾
- ياري فريب آهي
- ملوڪ ماڻهو مٺا مٺا ڙي
- بند برقعي ۾ بدن
- ٺار ٺٽي جو
- سڪائي سنڌوءَ کي
- مٺو محبوب
- پڪي ياري
- ڪين ڪنهن جو ڊپ هو
- سڄڻ توکي سڏي ساري
- دل دادلي آ منهنجي
- بي وس ۽ بي گانو
- چرين وانگر
- تجلا ۽ تيج
- سرکيون اکيون محبوب جون
- مُرڪي ملڻ ڏاڍو وڻيو
- بچي مشڪل
- وڙهون سونهن لئه ٿا
- گل گلابي ٿا ڦٽن
- ملڻ ڏاڍو ڪو وڻندو آ
- چنڊ چوڏهينءَ جو
- ڪهڙا ڪهڙا
- وڃي رب پاڪ کي پرتو
- ڳاڙها گلاب جامن
- موت کي آ ڇا مجال
- بندشون ڇالئه
- عرش مٿي آڻيو ڇَڏي
- اکيون
- ٻُڌين آهون ته ڇا ٿيندو
- مٺا عشق توسان
- حياتي
- کلي اسڪول سارا ويا
- گسٽا ٿي وئي سوڀاري
- علم
- لُڙهن پيا لاش لهرن ۾
- ڪمند ڪيئن پوکجي
- نظم
- مٺن مسڪين ماڻهن تان، اڃان قيامت ٽري ڪونهي
- ڌرتيءَ لڳن پيا ڌاڙا
- ڏاڍا تنهنجي ڏاڍاين جا
- ڏاڍو ڏاڍن آهي ڏکايو
- سنڌ سُڪي وئي ساري ڙي
- ڪالاباغ ڊيم
- او ڪافر حاڪم پاڻي ڏيو
- سنڌو دريا وهڻو آهي
- سنڌ جو وزير اعليٰ
- مڪو توڙي مدينو بس الل اعلان ڌرتي آ
- رات ڏٺو ٿم گهوٽ ڀٽائي
- اها ئي قيام ڪاري آ
- جيئين جيئين شاهه لطيف
- وڏيرا ڀوت ڪامورا
- ڏسو سنڌ جيجل وري وار کولي
- لڳن ڏنڊا پيا ڌرتيءَ تي
- ڪبي ڳالهه حق جي
- ڳالهه ڪنهن سان ڪين ڪج
- بگهڙجي حوالي
- اليڪشن اچي پئي
- سنڌي ماڻهن جا ير اڃان اڳوڻا آهن افعال
- ٺڳ لاهور جا
- گناهن جو اڏو
- ادبي سنگت مان ٿيندو ڪڏهن ختم خسارو
- ويهين صدي
- واهه وڏيرا تنهنجا وٽ
- چونڊيل ميمبر سنڌي وڏيرا
- ڀيڻ کي آڻيو تير کٽايو
- محنت ڪش ۽ مڙسي وارا
- واهه واڪندا ماڻهون وتن
- جمعدار جاسوس جاڙا ٿيون
- بندا ڇو بي شرم ٿي ويا؟!
- دم دلا سو آسرو
- وزير ميمبر مشير پنهنجا
- ڇتي جنگ هاڻي ڪا ڇيڙي ڇڏيون
- ورڪرئي سرمايو آ
- ماٺ ڪرڻ کان موت ڀلو آ
- سماج جي ڪجهه ڪردارن تي لکيل ننڍڙا شعر
- صوبيدار
- وڏيرو
- وڪيل
- مختيار ڪار
- صحافي
- ڊاڪٽر
- شخصي شاعري
- جرنيلن جي پيش امام
- اڄ به مارئي قيد ۾ آهي
- ڀٽو بلڪل زنده آهي
- سو ڀٽو پنهنجو شير هو
- غاصب ۽ غدار سڃاڻو
- پلپل توکي پيارا قائد
- شهيد جي قبر
- اسين ته قائد ڀٽي جا ورڪر
- پڳدار مرتضيٰ کي
- شهيد قائد جي ياد ۾
- پيا جهيڙيون جلاد سان
- تون ڀيڻ بينظير
- راڄ ڌڃاڻي راڻي ايندي
- جهرجهنگ ٿي جهونگار ڀٽو
- اندر تولئه آتا آهن
- بينظير زور آهين
- آصف امر ويو ٿي
- سسئي پليجو ايم پي اي ٿيندي
- پ پ پ جي 32 هين يوم تاسيس جي موقعي تي لکيل
- توتي سرخ سلام اُڍيجا
- هڪڙو ئي جڳديش گهڻو هو
- اُڍيجو ملاڻي لشاري
- ورڪر هٿ ۾ واڳ
- مولوي احمد ملااح جي ياد ۾
- مشهور شاعر تنوير عباسي جي ياد ۾
- مجيديءَ کي مڃتا
- ماڻهون مست ملنگ هو ساگر
- ستارو هو مظهر
- گيت
- دشمن ڪري پيو گهيرا، گهيرن کي ٽوڙ سهڻا،
- گيت
- صدين کان سنڌ جي آ، پلپل پُڪار جاني،
- هُجئي جس جاڙا، جبر تي لکين ٿو،
- ڪريو هاڻي تُرت تياريون،
- مارو ماري ٻڌندءِ مُٺيو،
- وائي
- پورهيت گڏ جي پئو،
- مُون نه چيو هو، توکي يار
- ڪوئي نه ڪنهن جو آهي
- دهشت دڌڪا داٻ دريا جا
- اُٿي پيا دولهه ۽ دلدار
- وڍ تون تن جا ڪنڌ ڪپار
- هو پلپل جنهن سان پيار
- پچي ويا جام پاڇاٽا،
- ڀاڪر منجهه ڀريانءِ،
- ترسين ها کن پل،
- نٿا نيڻ رُڪجن،
- اڄ ڏور ويو ٿي ڏيهي،
- دوها
- دوها ::
- چئوسٽا
- چئوسٽا
- ٽيڙو
- ****
منهنجو ڪري توسان وصال.
تون کڻي نظرون نهارين،
مان ٿيان هڪدم حلال.
وصف تنهنجي هرڪا واهه وا،
تنهنجو اکيون لازوال.
تنهنجي قربن آ ڪُٺو پر،
تون ته ماڻهو بي مثال.
سعيد ڀانيان سو ڏهاڙو،
جڏهن ڏِسان تنهنجو جمال.