مسرور پيرزادي جي شاعريءَ ۾ ٻوليءَ جي سادگي، لفظن جي چونڊ ۽ عنوان، شاعريءَ جا خيال سچ تہ دلچسپ ۽ وڻندڙ آهن. مسرور دلرباين، دلڪشين ۽ حسناڪين جو شاعر آهي. مسرور سونھن، سندرتا، سچ، محبت ۽ ڪائنات جي حسناڪين سان پيار ڪندڙ شاعر آهي. مسرور سنڌي غزل کي اوج ڏنو ڏنو آھي. سندس نظم پڻ منفرد آھن.
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو
ڇو
ڇو نہ محبت ڪنھن ڪڪر وانگر پئي سڀ تي وسي!
او پرين! ھيءَ صرف تنھنجي لاءِ محبت ڇو ھجي؟
چنڊ چمڪائي پيو جڳ چاندنيءَ سان چؤطرف،
چنڊ جي ھڪ شخص جي لئہ ھيءَ چاھت ڇو ھجي؟
گل، خوشبوءَ ساڻ واسي ٿو سڄي سنسار کي،
گل جي ھڪ فرد لئہ خوشبوءَ- راحت ڇو ھجي؟
عشق سڀ کي ٿو ڪشادي پنھنجي ڀاڪر ۾ ڀري،
عشق کي سوڙھي ڪرڻ جي ڪا بہ حسرت ڇو ھجي؟
*