سرور

عشق جنھن جي ڪئي امامت آ،
عمر ڀر سا ڪئي عبادت آ.

ھاڻ خاموش ٿي ٻڌو يارو!
عشق جي ٿي رھي تلاوت آ.

ھوءَ ڏسي ديد پاڪ ٿي ويئي،
ايتري ھوءَ خوبصورت آ.

ھي پرين آھہ يا خدا آھي؟
ھي مجاز آھہ يا حقيقت آ؟

ھاڻ نفرت سان ڀي نہ نفرت آ،
ھاڻ ھر چيز سان محبّت آ.

عشق جي سمنڊ مان ڪوئي موتي،
جي ملي پئي تہ ڀي غنيمت آ!

جيترو سوچجي تہ منجهجي ٿو،
ھيءَ دنيا بہ ڪا ڳجهارت آ!